EENDEN-TWINTIG 21

Het landgoed lag er stil en verlaten bij toen de mannen hier na hun lange omzwervingen terugkeerden. De gerezen problemen werden kort maar daadkrachtig ge-inventariseerd. DROE-de-koe zat tot zijn oren onder de poeperietus en diende zeer nadrukkelijk verschoond te worden. JOS de-struisvogel-vos was duidelijk bij WILBERT in de leer geweest want hij kraamde de nodige onzin uit en als klap op de vuurpijl bleek WILBERT, L'IGNATZ's heilige slaapvertrek geconfisceerd te hebben. Hij had deze bijgaans omgetoverd tot een heuse kippen-kakel-hangplek annex dieren-disco en lag, bij binnenkomst van de mannen, naakt ten bedde met de overheerlijke lekkere CHICK-de-kip. SIMON herstelde snel het evenwicht met de woorden "Ordnung muss sein, aber ist tatort-setzlich verschwunden, komm leute,lass uns dies mall wieder zer-steuren" en in ras tempo werden de krachts-verhoudingen weer in ere herstelt. WILBERT werd met naarstige spoed naar het stafbankje gestuurd en CHICK-de-kip ontving een enkele reis im richtung van het kippen-herstel-oord voor lastige gevallen. Als slotaccoord werd DROE-de-koe grondig geschrubt en zijn restmateriaal werd gebruikt om de dorre landerijen te voorzien van een groei-vruchtbare laag. Zo zat het werk van de dag er op en ging een ieder op zijn elf-en-dertigers zijns wege. De rust in de keet was wedergekeerd.

Het leven werd in de relax-stand gezet en zo belandde RIJKLOF op zijn kraak-heldere strandlaken in de achtertuin terwijl GOORTIE de gras-machine-harrie activeerde om het achtertuin-gras te kortwieken. Hij koos voor het standje extra kort hetgeen noodzakelijk was om in de nabije toekomst een lekker potje golf te kunnen spelen.
Onderwijl deed post-bodin SIEMPJUN haar intrede bijgestaan door een lading poststukken. Alle mannen keken haar rijkhalzend aan en de groeps-verliefheid tierde weelderig rond en leidde de mannen zeer nadrukkelijk af van hun dagelijkse beslommeringen. Zeker bij GOORTIE dwarrelden de bloemetjes en bijtjes bijna te nadrukkelijk door zijn dakpan. In een vloekende vlaag hoorde hij zijn bloed-eigen naam in het diepst van zijn binnenste binnendringen. "He, GOORTIE man-lul remmen, zie je niet waar je mee bezig bent" sprak L'IGNATZ wijs.

GOORTIE werd wakker uit zijn mooie droom en via een ferme rem-actie bemerkte hij dat de gras-maai-harrie het hoofd van RIJKLOF op een haar-na-gekrenkt had. Met een rood-overkokend-hoofd verontschuldige hij zich tegenover RIJKLOF, " ach, eikel ga dan ook niet midden op mijn maaiveld liggen, man-lul". RIJKLOF bedankte hem hartelijk met de de gedenkwaardige woorden "he, dikke even dimmen anders hou ik oe der een recht veur". Het evenwicht was herstelt en met frisse moed kabbelde de relax-dag door tot de donkere avond het licht uitblies.