vrijdag, maart 17, 2006

DIE ZWEI(N) -UND- ZWANZIGER ENDE-JAARSUITKERING BIS-ENDE 22

De toon was dus alleraardigst ingezet door RIJKLOFS lichaams-eruptie maar ERICK T.V.was direct zeer ontzet geweest over het feit dat heer R. hem de mogelijkheid niet geboden had om het, als zekere-eerste, op een kotsen te zetten. Onderwijl zette ARIE het, vanuit zijn verantwoordelijksheid-gevoel, op een bellen. Hij bleek wederom over gouden handen te bezitten want binnen de kortste keren verscheen een "afhaal-chinees" aan het firmament in het bezit van 2, zo gewilde, dozen. Als een beer in zijn-allerlaatste-doods-strijd stortte RIJKLOF zich op doos 1 om even later als een kind zo blij, met een glimlach van oor tot de oor, te verkondigen dat het nu wel goed zou komen met het eind van het jaar. Stiekum, en op de achtergrond gesitu-eerd peuzelden ANTON en ARIE doos 2 open, waarna zij zich met gepaste trom inclusief doos uit de voeten maakten. Op RIJKLOF's verzoek werd het terras grondig leeg geruim waarna hij nadrukkelijk de aandacht opeiste. Natuurlijk zette RIKTATORT een klein tegen-offensief in met de woorden "nou toe maar, haal het papier er maar af en show ons het kratje bier en gauw en beetje want ik heb een droge bek". Totaal zonder ontzag staarde RIJKLOF naar de sterren-arme hemel en terwijl de stilte de mannen door merg en been raakte, verwijderde RIJKLOF vakkundig de papieren-rom-slom van het onbekende object.

De onthulling sloeg in als een bom en met angst en beven werd getwijfeld over het toekomstige bestaansrecht voor villa wel-iets-te-vredig. Met een siddering die zijn hart op zijn grondvest deed trillen vroeg L'IGNATZ of dit nu echt wel nodig was maar RIJKLOF suste de gemoederen door te verkondigen dat het zeker en vast geen tweede hiroschima-schimzu-erlebnis zou worden. Vanuit de bosjes keerden ARIE en ANTON, ik mag wel zeggen zeer ver-rukt, terug aan het sterren-firmament en en-group werd de countdown voor de hemel-verlichting in gang gezet. Een kleurenpracht die zijn weerga niet kende vulde de donkere avondlucht en een ieder voelde het nieuwejaarsgeluk door de aderen vloeien. RIJKLOF aanschouwde het geheel vol trots en wist dat zijn actie hem weer op de kaart had gezet, binnen de "vrinden-heer-mie-archie". Hij zou nu ook zeer zeker vermeld worden in het boek der boeken in het "HEER-archief". Toch kon hij niet laten om een ferme veeg in de richting van L'IGNATZ uit te delen. "Ja, LIGGIE dat is nog wel even wat anders dan die heg-hoge vuur-pracht voorzien van mugge-gezever-geluidjes waarmee jij ons het vorige nieuw-jaar zogenaamd verblijdde ".
Vanaf de strechers tuurde een ieder naar de bonte-kleuren hemel totdat de vuurkracht in de vuurwerk-doos gedoofd was. De champagne flessen gingen van hand tot hand en de rust leek wedergekeerd totdat ARIE en ANTON bijgestaan door een heuse t.v.-ploeg de aandacht opeisten. In een afwisselende monoloog namen ARIE en ANTON het voortouw , met de gedenkwaardige woorden : "Omdat er zeker en vast meer tussen hemel en aarde is leek het ons verstandig om een verboederings-offensief in te stellen tussen ons en de mars- en nuts-mannetjes. Van daaruit kwamen wij vanzelfsprekend op het lumineus idee, om er voor zorg te dragen dat wanneer "de nood waar dan ook aan de man is", hier de juiste randvoorwaarden voor aanwezig dienen te zijn. Daarom dopen wij hierbij de eerste "ARMAR-inter-toiletaire-galac-ticale-zat-te-liet" en laat ons proosten op een behouden vaart en een goede wederkomst". Wederom werd een countdown ingezet en even later werd voor den tweede male de donkere avond-lucht verlicht door een prachtig staaltje vak-broederschap.
Vol trots tuurde een ieder naar boven terwijl de ARMAR-UFO het ruime sop koos op weg naar een nieuw toekomstig-avontuur.

1 opmerking:

Anoniem zei

Rijklof, de trouwe lezer dezer rubriek is likkebaardend en watertandend van dit pyrotechnisch wonderverhaal in euforische stemming gebracht en doet bij deze de gelofte zichzelf andermaal in vuurkracht te overtreffen.