HERENIGING ; DEEL WIJF

De dag begon rustig in het dier-rijke-spreukjes-bos, nabij de villa van Hern Lignatz von U tot Z. Een dijk van een vent verscheen in beeld. Buur-boer-bord tuurde, vanonder zijn krul haren- en snor, wijs de wereld in. Aan de bosrand speelden de kinderen van de villa-kok-in Rienekke-de-plooi. Zij zelf was drukdoende om de vuile was, van de nachtbezoekers, buiten te hangen. Binnen brandde het vuur, op een natuurlijke wijze bijgestaan door de hash-pijp die vrede-stichtelijk van hand tot hand ging. Het kind Hans-worst zei "hallo" tegen Grietje-titulaar waarop het meisje antwoordde met "Hans je stinkt uit je bek, kappen nou !". Voor het eerst in tijden heerste er weer een gezellige sfeer rond de villa.

De kinderen hadden 's morgens, samen met oom-jan-de-jager, een stevige boswandeling gemaakt.Jan werd alhier bijgestaan door een kraak frisse hand-nek-doek die zijn schouders opleukten, om zo zijn zweetlucht binnen de perken te houden. Ze waren nog niet goed-en-wel op weg geweest toen een duister wezen van achter een rode-rodo-dender-ron te voorschijn gekomen was. Het was de de vieze oude bos-heks. Ze had de handdoek van Jan's schouderpartij gegrist om in een beweging hiermede haar achterste zo dusdanig schoon te schrubben dat de anus-korst-partijen als sneeuw voor de zon verdwenen waren. Kermend vervolgde ze haar een-mans-actie met de woorden "zo, dat lucht op, en nou opzouten anders belandden jullie nog in mijn zelf-gemaakte-soep met veel kinderkruiden". De kinderen waren enigzins ontzet maar oom Jan bracht ras geruststelling door te verkondigen dat het tijd geworden was om eens fijn een huis-en-tuin dier te gaan scoren in het bos.


Ze waren gauw de paden op, de lanen in gegaan en bij het eerste zijpadje werd een nieuw huis-dier-vriendje gescoord. Het dier werd door oom Jan gedoopt, en kreeg de
koos-naam: "Jos-de struisvogel-vos". De verworven buit werd netjes afgeleverd bij oom Arie die alras begonnen was met de aanleg van een binnen-en buiten-verblijf voor de nieuwe huisvriend. De besmeurde handdoek belandde samen met "reihe aus der tube" in een bak met warm water, om later samen met de "vuile was van de nachtbezoekers", kraak-helder en fris aan de "witte klok" waslijn in de achtertuin te belandden.

De nacht-bezoekers ontwaakten langzaam maar zeker uit hun snaps-roes en zochten een tactische plaats op in de zonnige tuin.
En niets leek deze prachtige mooie nieuwe dag in de weg te kunnen staan.