HET EBENRELAXEN-GEVOEL KEERT WEDER 35

Het was een dolle boel toen de MANSCHAPPEN wederkeerden op het landgoed "wel iets te vredig". Iedereen was als een kind zo blij en het leek wel of elk levend wezen de lente in de kop had terug-gekregen. De kippen,die dagenlang van de leg waren geweest, starten onder aanvoering van WILBERT met een heus ei-leg-offensief, daar de baasjes vast en zeker hongerig waren.

Zelfs DROE-DE-KOE had al voorbeeldig met zijn fiets bij het hek klaar gestaan toen de manschapen terugkeerden, om zo zijn bloed-eigen-baasjes tot de voordeur te kunnen begeleiden. Ook ROLF DE WOLF liet zich van zijn beste kant zien door oer-gezellig een potje "huphekje" met de schaapjens ten uitvoer te brengen en dat terwijl hij toch zo hongerig als een beer was.
.

OUDE TRUUS stond haar vrouwtje en werd ouderwets parmantig de keuken inge-bonjourd om de hongerige magen voedsel te verschaffen. De oude vrouw had zich overgegeven aan deze taak met als voorwaarde dat de mannen zich wel even
opdienden te frissen, daar de penetrante geur die de mannen nogthans met zich meezeulden, een eventuele stevige eetlust nadelige zou kunnen beinvloeden.
Een aantal goed-willende mannen waren afgetaaid om daden aan de gevraagde woorden toe te voegen. Anderen stelden zich echter ouderwets tegen-draads op maar werden uiteindelijk ook opgespoord, bij de spreekwoordelijke kladden gevat en daar zij EEN UUR IN DE WIND STONKEN ,nog even als vuile was buiten gehangen.

Daar hingen ze dan onze kleine-dwarsliggende-doer-rakkertjes terwijl ze gesteund door een ferme oosten-wind steeds minder dan een uur in de wind stonken.
Het was een vette bedoening geweest om de stevige lading
ranzige emulsie van de mannelijke huiden af te roegen, maar uiteindelijk was het toch gelukt om een ieder spik en span op te leuken voor de gezamelijke maaltijd.

Ondertussen staarde de schrijver in de dop wat afzijdig de toekomst in en peinzde wat over het gezamelijke toekomst-verhaal. Hij voelde dat de schrijvers-pen leeg begon te vloeien. Er diende nieuwe schrijvers-inkt aangeboord te worden om het toekomstig-verhalende-schrijf-papier te kunnen blijven bevlekken. Hij wende zich weenend tot de lezers van "het armar-collectief" en verzocht hen, hem inspiratie te
verschaffen voor de armar-toekomst, door onder aan de verhalen op "comments" te klikken waarna het voor een ieder,een fluitje van een cent was om enige-toekomst-gedachten-spinsels aan het internet-papier toe te vertrouwen. De schrijver overzag het en wist dat het goed was en...in de toekomst nog beter zou worden. Totaal bevrijd storte hij zich in het ver-eet-festijn want er was weer eens wat te vieren.
De manschappen waren weer samengevoegd met de koppen allemaal de zelfde richting,
de toekomst in.