DE GENADE-VOLLE UITBRAAK VAN HET MEER DAN GOEDE - DEEL 33

Met een kermend geluid knarste de sleutel in de deur terwijl SIMON een veilig ondekomen zocht. De hartig-houten-deur ging MET een angst-aan-jagend geluid open
en SIMON ging naarstig op zoek naar een veilig onderkomen. In een vrij late opwelling maakte hij een, na later bleek, zeer geschikte move die hem in duikvlucht half onder een bed deed belanden.

Vanuit het niets weerklonk in een split-second "wat moet dat", waarop SIMON heel ade-kwaak reageerde met de woorden "oh, ik zie het al, er mist gewoon een boutje en een nippeltje, dat directeur MEK-KINK-IN-DE-KABEL me daar voor uit bed heeft gebeld, werkelijk belachelijk"."Het is toch erg dat goed-lachse-brave-hard-werkende- arbeiders voor de kleinste wisse-wasjes op de proppen dienen te verschijnen, laat die man toch eens beter kijken, dan zijn neus lang is".
De inbraak-preventie-zuster bij de deur was overbluft-overtuigd en stamelde " tja, ik kan er ook niks aan doen, een kopje koffie dan maar glaze-wasser ?", waarop SIMON tactische attackeerde met "ja, en doe er maar een puk-sel broodje bij van bakker BEREND-BROOD, dan is mijn dag weer goed". Met de mond vol tanden en een knagend schuldgevoel sloeg ons zustertje de , door SIMON aangewezen, weg in nadat ze eerst nog wel even GOORTIE voorzag van zijn dagelijkse dosis rustig-gevende-zweverige pilletjes. De deur was nog niet gesloten of SIMON schoot al uit zijn slof. "Uitspugen gek, dat heeft een man als jij toch niet nodig" en met behulp van zijn altijd aanwezige houten pol-lepel streelde hij genade-loos GOORTIE'S huigje waarna onze vriend zich overgaf en een keurig kok-hals-kwakje op het onzijdig witte
bed-spreidje deponeerde. Enigzins verward keek hij SIMON aan terwijl hij bleef stamelen "maar ik ken jou helemaal niet en toch doe ik wat je zegt, das raar?".
Met een ge-emotioneerde overslaande stem vervolgde SIMON "ach gekkie, daar kan jij ook helemaal niks aan doen maar ik ga je wel in een boom hijsen".

SIMON leverde GOORTIE keurig af bij het openstaande raam alwaar RIKTATORT al stond te popelen om GOORTIE onder handen te nemen en af te voeren richting de goed geka-moe-fleerde boomhut van oom BORD. SIMON deed zijn stoute schoenen weer aan en dacht hard op " en dat is 1 , nog 5 te gaan". Met de pol-lepel, die in lang vervlogen tijden door DRIETER RASPOETIN gebruikt werd om luchtbedden mee af te sluiten,
koos hij voor deur 3. Bij het openen van de deur ontsproot zich een aller-aardigst
tafereel.

"Ja broeder, ik moest van de zuster de hond uitlaten en dat doe ik dan maar" zei JAGERJAN. SIMON, zoals gewoonlijk weer eens stevig bij de vinken, dirigeerde JAGERJAN met zachte hand naar het openstaande raam, met de woorden "ja, dan wordt het de hoogste tijd dat deze broeder jullie samen eens uit ga laten, volgen maar en your dream will come true". En zo geschiedde het dat ook JAGERJAN veilig en wel de gekam-moe-fleerde jager-boom-hut van OOM BORD bereikte en alras genot van het werkelijk prachtige uitzicht.