Terwijl de middag in het ACTION-MAN-RUSTOORD zijn beloop nam, klonk dwars door de serene stilte een klop-borend-geluid. In de straf-kamer op de bovenste verdieping waren RIJKLOF van GOENS en ANTON GLEUF, zeer helder van geest bezig met een stevige verbouwing. Met voorbedachte rade hadden ze de nodige sloop-attributen het straf-kamertje binnen gesmokkeld waarna ze zich uit den treure hadden misdragen waardoor ze op bonuspunten een enkele reis naar deze hermetisch-afgesloten-straf-locatie hadden verdiend.
Wat was RIJKLOF toch weer bij de pinken geweest toen de mannen de dag ervoor in het busje afgevoerd waren. RIJKLOF, de man die bekend stond om zijn oer-stevige-buikloopjes, had vanuit deze gedachten-gang altijd een busje norit in zijn overlevings-pakket. Eenmaal toevertrouwd aan het dienst-personeel van het rustoord
werden alras de noodzakelijke rustgevende pillen met grof geweld naar binnen gepompt bij de stoute knaapjes. RIJKLOF had direct om een toiletaire time-out gevraagd alwaar hij met zijn norit-super-booster zijn lichaam gevrijwaard had van de nadelige invloeden van de toegestopte pillen, en zo was hij helder van geest ten bedde gevoerd. Tijdens een volgende-ochtend pil-toestop-beurt was hij weer preventief het sanitaire-blok binnen gestiefeld alwaar w.c-deur 1 hermetisch bleek afgesloten van de rest van de wereld. RIJKLOF helder als een kakel-verse-hoen, herkende wel de aroma die boven het w.c-deurtje uitsteeg; dat kon alleen maar van grote vriend ANTON GLEUF zijn. Via een daverende klimpartij ontwaarde hij ANTON, verkleed als spiderman in een verwarde toestand, op het potje. Hij bleek RIJKLOF in geen velden of wegen te herkennen. RIJKLOF toverde het norit-super-booster-potje uit zijn verdekt opgestelde anus waarna hij ANTON voorzag van een noodzakelijk-verhelderende-dosis. Binnen een minuut gingen de mond-en-kont-schutsluizen van ANTON open en langzaam begon de zon weer te schijnen in zijn verwarde geest. "RIJKLOF joh, wat doen we hier en waar is iedereen". RIJKLOF verwittigde hem van de benarde situatie waar de man-schappen zich in bevonden en het nieuwe-gevormde-verzetsteam stelde een plan op, om hier wat tegen
te ondernemen. En zo geschiedde het dat zij in het straf-kamertje aanbelandden vanwaar hun uitbraak-poging gestalte zou moeten krijgen.
Al werkend hadden ze gezien hoe GOORTIE en JAGERJAN naar het veilige onderduik-adres in de boom waren afgevoerd en gesterkt door deze gedachte werkten zij als gekken totdat het uitbraak-gat groot genoeg was. Onderwijl was het klop-borend-geluid ook binnengedrongen bij de oper-bewaker die besloot om eens polshoogte te gaan nemen, waar al dat geluid dan toch wel vandaan kwam. Net toen hij de voordeur open deed waren de mannen boven bezig met het laatste-tikje voor hun uitbraak. RIJKLOF gaf ANTON het laatste zetje waarna ANTON via een ferme tik zijn lichaam naar buiten wurmde. Jammerlijk genoeg vielen er wat losliggende stenen naar beneden die gelukkig niet op de grond stukvielen daar de oper-dikke-bewaker ze voor hun opving op zijn dakpan. "dat was nog eens aardig van die man". Via het snoer van de schemer-donker-lamp slingerde het tweetal zich als apen naar buiten terwijl zij de vrijheids-zuursof naar binnen zogen. Via een dubbele duik-koprol belandden ze met beide voeten op de grond en vervolgden hun weg naar de boom-hut van OOM BORD. De reactie waren hart-verwarend toen zij hun koppen aan de daar aanwezigen ten-toon-spreiden,
maar gelukkig werd er ook een plaats voor hun ingeruimd in de boomhut van OOM BERT.
"en dat is 4 , nog twee te gaan, recht zo die gaat,en immer rackt fram" verkondigde LIGNATZ, toen hij via het dop-herten-telefoon-systeem op de hoogte was gebracht van de vorderingen. In ras tempo werd het slot-accoord in scene gezet en binnen een minuut werden RIKTATORT en BOERBORD klaar-gestoomd voor het slot-accoord.
In galop marcheerde het tweetal naar de voordeur van het rustoord alwaar zij de oper-bewaker in de nog-steeds liggende positie aantroffen."hallo daar, aufwachen und aufmachen hier sind die poli-zwei". De operbewaker opende zijn ogen en in "no time" stond hij op zijn voeten om zich in "no time" te laten overtuigen door deze twee politie-commando's. ERICK T.V EN ARIE JUNGH dienden op het politieke-matje te verschijnen om zich te verantwoorden voor hun misdaden die begaan waren bij het gemeentelijk-huis. De terreur-verdachten werden naar buiten geleid en met behulp van een setje imitatie-hands-boeien om de polsen werden ze afgevoerd naar het poli-zwei-bureau. Toen ze net het hek uitliepen klom RIKTATORT als laatste vanuit de onderduik-boomhut van OOM BORD over het afscheids-hek, en zo geschiedde het dat de mannen hun herwonen-vrije-wereld binnenstapten.
donderdag, augustus 17, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten