HET A-HAAAH-ERLEBNIS 25

Tijdens het "oer-gezellige" nieuwjaars-ontbijt bleken de gemoeds-toestanden van de vrienden duidelijk niet op een lijn. De kleine irritaties cre-eerden een gevoel van
"zo kan het echt niet langer" en ANTON besloot dat hier wat mee gedaan diende te worden. Hij nodigde een ieder uit om, rond de klok van 12 in de hard-gelach-kamer, zijn steentje bij te dragen aan het smeden van gezamelijke toekomst-plannen.

Op klokslag 12 uur druppelde het gepeupel dan ook het vertrek binnen alwaar een tijdloze-serene sfeer hing.

ANTON had zich opgeworpen als "kleine-boeddha" en bijgestaan door de voort-varende-voorvader van LIGNATZ die de muur sierde, hervonden de man-schappen hun jing-en-jank(en) erlebnis. ANTON opende zijn conclaaf terwijl STRECHER-WILLEM vanaf het schilderij de mannen stichtelijk aan bleef staren, bijgestaan door de overbekende fanatieke blik die LIGNATZ luid-en-duidelijk van hem over-ge-orven had.
Als laatste droop GOORTIE de hard-gelach-kamer binnen met een kater van hier tot tokio. "Wat jammer, dat het allerlaatste biertje toch verkeerd gevallen was". Onderwijl had ANTON de vibes gekregen en geraakte langzaam maar zeker los van god.
Langzaam in hogere sferen gerakend vloeiden de woorden uit zijn mond "Ik voel een groot straalvormig-licht dat zijn schijnsel zal doen nederdalen en ons zal verlichten en de weg zal leiden in de richting van ons toekomst-a-ha-"take-on-me"-erlebnis". ERICK.T.V. was er duidelijk met de kop nog niet bij en vervolgde "dat zal best maar het enige licht dat ik zie komt toch echt van dat oerlelijke-aftandse schemerlampje daar in de hoek".

De kleine irritaties werden boven tafel getoverd en een ieder sprak zich uit.
"god-v-d ( geef-ons-dan vier deuren)" sprak RIJKLOF waarop BOERBORD attack-keerde met "ach man je bent zelf een....oetlul". Hier sprong RICKTATORT weer handig op in, door heer B te omschrijven als een, over het paard getilde egocentrist. "Dat kun jij nu wel zeggen BULTEN-BABY maar jij bent zelf een gefrustreerde betweter" vervolgde LIGNATZ die daarop weer de wind van voren kreeg van GOORTIE die hem, met de woorden "Ach jij moet je mond houden, je bent zelf een kale neet", poogde neer te sabelen. Onderwijl deelde SIMON een rake linkse uit die ANTON vloerde en weer met beide benen op de grond deed belanden. "En jij moet helemaal je muil houden, jij eigenzinnige zogenaamde grondlegger" sprak SIMON. ANTON bezichtigde de sterretjes in zijn dakpan en genoot van het irritatie-uitspreek-spel. "Ach ERICK-T.V. ze hadden jou al lang geroyeerd moeten hebben want jij kotst veel te weinig" vervolgde hij waarna ons ERICK, vriend ARIE de volle laag gaf met de gedenkwaardige woorden "wat ben jij toch een irritant mannetje, je hebt helemaal geen geweten". ARIE hield wijselijk zijn mond en vanuit zijn naakt-tuurlijke hurkhouding streelde hij SIMON met een rechter-upper-kut vol in het kruis. "Zo, dat is dan weer rechtgetrokken". Als vervolg-actie koos SIMON ervoor om GOORTIE uit te maken voor alles wat god verboden had hetgeen heer G prima vond, en wat hem betreft de pret niet mocht drukken. Als slotaccoord besloot hij de JAGERMEISTER onder vuur te nemen met de woorden "en jij, jij stelt helemaal niks voor, ga toch buiten in je bos wonen".

De woorden leken in te slaan als een bom want de JAGERMEISTER verliet zonder woorden de hard-gelach-kamer, de vrienden met hun gewetens-loze-gedachten achterlatend. Een stilte overviel de mannen en een ietsie pietsie-schuldgevoel vulde een ieders hoofd maar in een mum van tijd keerde de JAGERMEISTER, bijgestaan door een twinkelende oog-opslag, terug in het vertrek met in zijn kielzog een heuse ijzeren-helm-bokaal.
Onder begeleiding van gepaste trom nam hij een natuurlijk-hurk-houding aan.

Een straal daalde neder in de helm en verlichtte het lichaam van de JAGERMEISTER die als slotaccoord, met een tevreden gevoel, de bokaal in de handen nam.
"Laat ons drinken van dit goddelijk-sap zodat ons groepsgevoel terug kan keren".
De helm ging van hand op hand en van mond tot mond totdat deze als laatste bij RIKTATORT aanbelandde. Prins-heerlijk verorberde hij het laatste restje van deze tegen-lichtgevende substantie waarna de helm afgevoerd werd naar zijn rustplaats.
Zo waren de handen weer in onschuld gewassen en als toverslag bij heldere hemel verscheen een vrij-zinnige-geest in ieders hersenlijke-binnenkamer alwaar een straalvormig licht zijn blijvende intrede gedaan had.

Het moest maar eens afgelopen zijn met dat helpen van vrienden en het accent diende verplaatst te worden naar ander hulp-behoevende mensenmassa's die node ondersteuning dienden te ontvangen.