"Wat bleef dat toch elke keer weer een genot om naar hem te luisteren als je niet kon slapen". Maar goed, het was maar goed dat ERICK T.V. de nieuwjaarsbelofte genadeloos in zijn ijdele hoofd geprent had, anders waren de afgesproken goede voornemens al reeds op deze eerste de beste dag in het honderd gelopen.
"he, zaag-harrie, aanschouw het nieuwe levens-licht, er is werk aan de winkel". "hijs oe in de kleren en fort met de geit, het appel voor de bedden is een uur geleden reeds uitgesproken, kom laat ons de knorrende magen eben lekker verwennen en dan vort "an die arbeit mit die tollen harries".
Alleen al de gedachte aan de harries gaf BOERBORD zo een vieze smaak in de mond dat hij zich, binnen de kortste keren, gewonnen gaf en zijn genoegelijke slaap-houding vaarwel zwaaide. Het ontbijt was zeer karig en zeker niet om over naar huis te schrijven, daar de kippen nadrukkelijk van de leg bleken. Wilbert, die overigens in geen velden of wegen te zien was, had hier zeker een foute vinger in de pap gehad. Met meer dan naarstige spoed werd in het verlengde hiervan een aanbevelings-brief opsteld voor DE JAGERMEISTER. Zo verscheen er op het papier een beschrijving van het voorval en de nadrukkelijke vraag of DE JAGERMEISTER, wilbert op wilde sporen waarna hij dit malse geval even stevig aan de tand diende te voelen totdat niets dan de waarheid boven water zou komen drijven. Na het volbrengen van deze edele taak zetten de twee vrienden zich, met hun hoge macho-geschiedenis in de rugzak, in de benen in richtung de plaats-delict waar de acties plaats dienden te vinden.
Om en nabij "de zwaaiende lantaarn" waren De HARRIES onderwijl ongewoon druk in de weer toen ons selecte gezelschap der manschappen arriveerde. ARIE had ze des 's morgens in den vroegte op het hart gedrukt dat het promotie-materiaal in een verre staat van perfectie op de werkvloer aanwezig diende te zijn. Zo waren ze daarom ,op veler verzoek, bezig gegaan met het aanbrengen van de nodige sluikreclame die nodig was voor de overlevings-drang van het leuke ameublement aan de haven.
Zowaar de nieuwe sponsor van het ameublement was al druk in de weer en pompte naar hartelust verkoelend-frisse hoeveelheden bier naar binnen. INEKE DE BRUI van de gelijknamige firma "bierbrouwerijk INEKE" stond haar mannetje en keek met meer dan natuurlijke interesse naar de intreding van onze twee macho's van weeleer. "Ja, daar zou zij best wel eens een droog bis-kwietje mee willen verorberen". Als wederdienst inspecteerde ons olijke tweetal ONS INEKE op meer dan nonchalante wijze, van top tot teen waarna zij tot de slot-conclusie kwamen dat het wel goed zat. "das leuk he" zei BOERBORD. "wat is er dan leuk" vervolgde ERICK T.V. "Nou kijk, daar aan de muur". De blikken van de mannen richten zich in de hoogte alwaar een alleraardigst sereen doch rustiek plaatje herrezen was op de zijmuur van "de zwaaiende lantaarn".
Met een meer dan gelukkige blik aanschouwde ons tweetal het eindresultaat waarna zij zich "en blok" op de knieen schreiden alwaar zij alras bijgestaan werden door een stortvloed van emotioneel-gemeende tranen. Tussen de tranen door verkondigde BOERBORD vanuit het puntje van zijn tenen " worden we dan toch NOG eens beroemd ?". ERICK T.V. vervolgde met een welgemeend-gemeen schouderklopje die zijn woorden visueel ondersteunden. " ach man, stel je toch niet zo aan, diep in ons hart zijn we toch al wereld-beroemd". De toon was weer eens gezet en goedslachs deden zij hun intrede in het oergezellige cafe-ameubelement aan de haven, alwaar zij zich, gesterkt door de uitlatingen op de zijmuur, klaar maakten voor de geplande-vervolgacties.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten