DE VERVOLGTREKKING; WIJFTIEN 15

In de verte verscheen de veilige haven waar het vliegtuig zijn verdiende rust zou vinden. De stieren-arena van PIM-PAM-PLONA verlichte de avond en de mannen voelden dat er wat goeds aan zat te komen. Het groene gras glom in de avondzon terwijl de wielen de grond raakten en het vliegtuig tot stilstand kwam op de middenstip van het plaatselijke voetbalveld. Alwaar de scheidsrechter niks anders kon doen dan de wedstrijd af te fluiten."Zo kon er toch niet verder gespeeld worden". In de stad was het een drukte van je-welste en een ieder was in rep en roer en voorzien van een rode sjaal en SUPER-PIM-PAM-PLONA-PET. RIKTATOR stortte zich met zijn beste spaans op de mensenmassa. In een sprint keerde hij terug bij de broeders en verwittigde hen van feit dat er gehaast diende te worden om hun deelname aan de wedstrijd veilig te kunnen stellen. Op garrits-matische wijze gingen de duimen om hoog en binnen een minuut werd een lift-lease-auto gescoord. ARIE nam plaats naast de bestuurder en activeerde hem met de woorden "BAMOS ET BENGA, MOVEMENTA GRANDE A TOUTE VITESSE-ARNHEM". Met een stevige glimlach drukte de bestuurder het gaspedaal in, en in een poep en een scheet verscheen THE ARENA op hun netvlies. Het was hun gelukt om tijdig aanwezig te geraken bij de gladia-toren-ingang van OSBORNE-ARENA. Jammerlijk genoeg was de chauffeur niet echt happy daar een goede parkeer-plaats niet in het verschiet leek maar gelukkig verscheen razend-snelle RIJKLOF die zekerheid voor de toekomst cre-eerde met de woorden "uitstappen, ik regel een parkeer plaats". Alleen bijgestaan door GOORTIE reed hij weg de rest-manschappen achterlatend. Binnen een minuut was hij terug bijgestaan door de woorden "das toch echt niet moeilijk om een geschikte plaats te vinden, eitje man ! ".

In polonaise werd de gladia-toren-ingang van de OSBORNE-ARENA veroverd en via de nood-ingang glipten de mannen het strijd-toneel binnen. Het talrijke publiek aanschouwde onze jongens met open mond omdat zij het als enige durfden te presteren om zonder rode sjaal en pet te verschijnen ; maar ja verschil moest er zijn. De wedstrijd was al in volle gang terwijl het broederschap het gevechtsterrein bereikte. Een stier werd tot stilte gemaand daar er lootjes getrokken dienden te worden. Het lot besliste en als uitverkor-rennenden kwamen de neefjes SIMON en ANTON boven drijven. Nonchalant zetten de neven zich op de rug van de stil-gemaande stier, wachtend op wat zou komen en de stier, ach die bleef totaal verbijsterd staan. De kamaraad-kamera-broeders zochtten hun plekje tussen de tribune-klanten en wachten todat ceremonie-meester AIR-ARIE het teken zou geven. De onheil spellende sfeer was voelbaar en golfde als een wave door het stadion. Het moment-supreme was aangebroken en Arie hief de loftrompet die direct ondersteund werd door vocale-taal. Het publiek geraakt in vuur-en-vlam terwijl een ieder uit volle borst de goddelijke woorden meezong. "MIE-MICHOS-MIE-BAMOS". Het teken kwam luid en duidelijk door terwijl de neefjes hun snieky-aanval inzetten. De overige torre-dors(t) werden vakkundig via de pogo-techniek het stadion uitgewerkt, terwijl SIMON zijn tactische-plek op de stieren-nek weer innam. Toen verscheen ANTON vanuit de catacomben.

Semi-nonchalant had hij een dier weten te scoren die hij best wel aan de wild-enthousiaste-massa wilde showen. Iedereen was totaal verrast en zette het wederom op een uitbundig schreeuwen. Dit was nog nooit vertoond en dus grote klasse. Onder begeleiding van ANTON gallopeerde WART de SCHILLEN-PAD onder luid applaus de catacomben weer in, SIMON EN DE STIER eenzaam achterlatend. "wie want moor, wie want moor" gonzende door de euforische mensen-massa. SIMON gleed via een koprol in de richting van zijn aanvals-positie. Daarna liep hij schrijlings in de richting van de eenzame stier en fluisterde hem wat in het oor. De spanning was voelbaar en het publiek wachtte op wat zou komen. De spanning was bijna niet meer te harden toen eindelijk maar toch,de verlossende woorden van SIMON door de arena schalden.
"he hop, he hopla". De stier volgde het afgesproken signaal en belandde via een molenwiek-beweging in de juiste positie.

De massa was totaal verbijsterd maar kwam ras terug bij zijn positieve toen de rest van het broederschap zich bij SIMON vervoegde. De stilte was hoorbaar toen de mannen, en group, overgingen tot een ferme buiging die vervolg werd door een lui doch luid applaus. Het publiek stormde de tribunes af om de overwinnaars te eren en op handen gedragen verdween het broederschaps in het nachtelijk feest.