DE TERUGTREKKING DEEL GEZEVER-TIEN 17

Daar in dat kleine cafe aan de haven zwelde het gemis van de vaste stamgasten aan tot buitenaardse proporties. De zaken hadden er zelden zo beroerd voorgestaan. Het werd nu pas echt duidelijk dat het ARMAR team volle(cafe)zalen had getrokken en dat zonder deze lieden het failissement aangevraagd diende te worden. Oude Truus wist zich geen raad totdat zij zich realizeerde dat er nu drastische maatregelen genomen dienden te worden. Ze greep de telefoon en belde onverschrokken de ANWB alarmcentrale om Arie, Anton en al de aan deze lieden geliaiseerde heerschappen er toe te bewegen de terugweg in te slaan. Deze laatste aktie vergde echter te veel van de bardiva die vervolgens als een compleet wrak met moeite de deur van "De Zwaaiende Lantaarn" dichtsloeg om zich in de richting van huize Avondrood te bewegen.
Deze laatste van pure wanhoop getuigende aktie was niet aan dovemansoren gericht. De vermiste heerschappen werden al ras op straat aangesproken met "Heeeee bakker, ja jij daar, iej mot thuus kommen ow kooonte wassen". Aan dit verzoekplaatje werd met graagte gevolg gegeven en de reuk van "de stal" kriebelde in de neusgaten van het ARMAR gezelschap. De jongetjes realizeerden zich plotsklaps dat ze de laatste thuiswedstrijd waarin Jan en Jan het al voetballend op hadden genomen tegen de roemruchte baltovenaars van "Ijzervoorde doelpalen" (altijd lastig) aan hun neus voorbij hadden laten gaan. Riktatort wist echter al snel wat baltovenaars in hun eigen gezelschap te identificeren, waarmee de schade een beetje hersteld werd.

Boerbord's verdriet was echter ontroostbaar omdat hij zich er wel degelijk van bewust was dat de rapen gaar waren, alhoewel deze nog niet geoogst waren. Dit gegeven had een dusdaning verlammend effect op deze nieuwste loot aan het organisme ARMAR dat alleen Simon Schroothamer hier verheldering kon geven. JagerJan dreef Boerbord in een hoek met enkele talentvolle manouvres die op een spontaan applausje konden rekenen. Goortie opende vervolgens de wc deur met een dubbele Rietberger, waarna Simon Boerbord's hoofd in de juiste positie manouvreerde.

Toen werd er gerekend op Erik TV's overredingskracht om Boerbord's stierenballen ervan te overtuigen het ruime sop in de WC-bokaal te verkiezen boven het weke maagje waarin zij zich op dat moment bevonden. Simon hamerde daarvoor vakkundig op Boerbord'schouders om te "helpen". Succes was verzekerd met deze gezamelijke aanpak en daar moest vervolgens weer op gedronken worden totdat Erik TV het gehele proces, zonder verzoekjes hiertoe, nog een keer als een routinee overdeed. De jongetjes besloten dat het nu welletjes was geweest en Riktatort ontdekte plotsklaps een hamerend hoofd op zijn schouders.

De terugweg naar het kleine cafee aan de haven werd ingezet en men kan zich de details hiervan niet zo goed meer herinneren. Zo wist niemand op welk moment en op welke wijze er afscheid was genomen van Anton's schoeisel. Gelukkig arriveerde het gezelschap ongedeerd in de thuishaven. Bij het cafe aangekomen waren de heren getuige van verwoede pogingen van Harie 1 en 2 om de lantaarn van de muur te schroeven en het opgedoekte zaakje te veranderen in een spetterende kapsalon.

Het werd rood voor de ogen van het collectief en de deja-vues van het Pamplona gebeuren waren niet van de lucht. Goortie probeerde de zaak nog te redden en vroeg ingetogen of Harrie 1 en 2 mischien een tipje van de sluier op konden lichten omtrend de besluitvorming die aan de basis had gelegen voor.. toen JagerJan uitschreeuwde "dat schiet niet op he, ik schiet er op". Harrie 1 en 2 voelden zich hierbij aangemoedigd het hazenpad te kiezen. Dit pad was echter zeer goed bekend bij JagerJan die met flukse tred de achtervolging inzette. Simon hamerde de cafedeur open en Anton en Arie renden in de richting van het toiletblok om te redden wat er te redden viel. Als kinderen zo blij kwamen zij tot de slotsom dat het overweldigende sanitaire-blok,de muiterij met verve doorstaan had. De sociale duo-toilet glom nog van tevredenheid in het schaarse avondlicht.

Rijklof plofte neer aan de stamtafel en uit zijn nogal droge keel kwam het aan dovemans oren gerichte verzoek tot de levering van een biertje. Erik TV sprong over de toog en begon een ware muiterij. Riktatort inspecteerde de schade aan de voordeur die hij stiekum nog een keer natrapte. De heer Lignatz van U tot Z begon zich net thuis te voelen in deze carnavaleske bedoening en besloot zijn altijd voor dergelijke momenten meegedragen monnik-kledij aan te schieten. JagerJan hoorde dit schieten en besloot terug te keren naar De Zwaaiende Lantaarn om deel te nemen aan het aldaar ontluikende feestgedruis.