DE HERENIGING DEEL (GEW)ELF 11

BORD stond vanzelfsprekend, als de gevierde man, in het middelpunt toen JAGERJAN schoorvoetend zijn intrede deed in het broederschaps-gezelschap. "Wat ben jij leuk verkleed ; is dat niet een authentiek-schaapsherders-boetekleed, grappig man !", zei RIKTATORT. "Je bent net op tijd" want GOORTIE en JAAP SCHAAP kunnen elk moment terugkeren, vergezelt van het "laatste-avond-maal" dat zij gescoord hebben bij de afhaal-belg. Het ijs leek gebroken en de jager in JAN vond zijn rust en zette het vanzelfsprekend op een zuipen. De maagjes begonnen te knorren en gelukkig verscheen toen GOORTIE aan de horizon. Hij had zich voorgenomen om alleen het eten op te halen maar JAAP SCHAAP was hem aan zijn hoofd blijven zeuren. "Je had het belooft, ik mocht nog een keer op je motor rijden". GOORTIE had zich overgegeven en getwee-en waren ze op weg gegaan.

Het duo verscheen in het gezichtsveld maar fronsend werd ras vastgesteld dat er van warm eten in hunnen nabijheid geen sprake was. Het bleek dat de afhaal-belg de deur met-zijn-poot stijf dichtgehouden had. Gelukkig was een bezorg(de)-belg wel bereid gevonden om een maaltijd te fabriceren die door zijn bezorgde-harrie afgeleverd zou worden. De man verscheen en een ieder stortte zich, uitgehongerd en wel, op hem om hem te bedanken voor de bewezen diensten. De avond was gered en een ieder liet zich het maal-ge-tij naar behoren smaken. Tevreden genoot een ieder op zijn eigen-wijze. Tijdens de maaltijd bleek al snel dat RIJKLOF nog wat in de petto had voor de vervolg-avond. Als enige veroberde hij, vanuit een staande positie, de maaltijd.
Hij dacht diep na over een waardig slot op deze heugelijke dag. Zo belandde hij in gesprek met ANTON GLEUF die hem, uit de grond van zijn hart, beloofde zijn mannetje te staan bij de afsluiting van de avond. "Zijn achternaam was toch zeker niet voor niets GLEUF !". RIJKLOF verdween in het hobby-schuurtje van waaruit hij na een half uurtje terugkeerde, met een kinderlijk-blije-blik in de ogen. Het slot-accoord werd ingezet en een ieder werd uitgenodigd op het bordes terwijl RIJKLOF en ANTON hunnen
tactische-positie innamen.

De vuurpijl kwam los uit zijn lanceer-basis en verlichtte de donkere avond met de meest prachtige kleuren.Het resultaat was oogverblindend en een ieder was totaal verrukt. ANTON was helemaal positief-ontdaan daar hij twee vliegen in een klap geslagen had. Hij was eindelijk verlost van zijn overdadige haargroei in zowel de billen-als-anus-zone. DOKTER VAN GOENS keek tevreden rond, want als klap op de vuurpijl was weer eens bewezen dat hij de predikaat-test "ik-ben-praktizerend-arts" met verve doorstaan had. De nacht viel in duizend stukken maar het feest trok zich daar geen zak van aan en kabbelde rustig voort terwijl de haan de nieuwe dag in wou luiden. WILBERT was er toen als de kippen bij en sommeerde de haan tot kalmte, met de stichtelijke woorden ; "je moet je bek houden". De haan koos eieren voor zijn geld en waggelde totaal ondaan, terug naar zijn kippetjes. Misschien kon hij die dan nog wel imponeren met zijn macho-haantjes-gedrag ?