DE TERUGTREKKING DEEL GEZEVER-TIEN 17

Daar in dat kleine cafe aan de haven zwelde het gemis van de vaste stamgasten aan tot buitenaardse proporties. De zaken hadden er zelden zo beroerd voorgestaan. Het werd nu pas echt duidelijk dat het ARMAR team volle(cafe)zalen had getrokken en dat zonder deze lieden het failissement aangevraagd diende te worden. Oude Truus wist zich geen raad totdat zij zich realizeerde dat er nu drastische maatregelen genomen dienden te worden. Ze greep de telefoon en belde onverschrokken de ANWB alarmcentrale om Arie, Anton en al de aan deze lieden geliaiseerde heerschappen er toe te bewegen de terugweg in te slaan. Deze laatste aktie vergde echter te veel van de bardiva die vervolgens als een compleet wrak met moeite de deur van "De Zwaaiende Lantaarn" dichtsloeg om zich in de richting van huize Avondrood te bewegen.
Deze laatste van pure wanhoop getuigende aktie was niet aan dovemansoren gericht. De vermiste heerschappen werden al ras op straat aangesproken met "Heeeee bakker, ja jij daar, iej mot thuus kommen ow kooonte wassen". Aan dit verzoekplaatje werd met graagte gevolg gegeven en de reuk van "de stal" kriebelde in de neusgaten van het ARMAR gezelschap. De jongetjes realizeerden zich plotsklaps dat ze de laatste thuiswedstrijd waarin Jan en Jan het al voetballend op hadden genomen tegen de roemruchte baltovenaars van "Ijzervoorde doelpalen" (altijd lastig) aan hun neus voorbij hadden laten gaan. Riktatort wist echter al snel wat baltovenaars in hun eigen gezelschap te identificeren, waarmee de schade een beetje hersteld werd.

Boerbord's verdriet was echter ontroostbaar omdat hij zich er wel degelijk van bewust was dat de rapen gaar waren, alhoewel deze nog niet geoogst waren. Dit gegeven had een dusdaning verlammend effect op deze nieuwste loot aan het organisme ARMAR dat alleen Simon Schroothamer hier verheldering kon geven. JagerJan dreef Boerbord in een hoek met enkele talentvolle manouvres die op een spontaan applausje konden rekenen. Goortie opende vervolgens de wc deur met een dubbele Rietberger, waarna Simon Boerbord's hoofd in de juiste positie manouvreerde.

Toen werd er gerekend op Erik TV's overredingskracht om Boerbord's stierenballen ervan te overtuigen het ruime sop in de WC-bokaal te verkiezen boven het weke maagje waarin zij zich op dat moment bevonden. Simon hamerde daarvoor vakkundig op Boerbord'schouders om te "helpen". Succes was verzekerd met deze gezamelijke aanpak en daar moest vervolgens weer op gedronken worden totdat Erik TV het gehele proces, zonder verzoekjes hiertoe, nog een keer als een routinee overdeed. De jongetjes besloten dat het nu welletjes was geweest en Riktatort ontdekte plotsklaps een hamerend hoofd op zijn schouders.

De terugweg naar het kleine cafee aan de haven werd ingezet en men kan zich de details hiervan niet zo goed meer herinneren. Zo wist niemand op welk moment en op welke wijze er afscheid was genomen van Anton's schoeisel. Gelukkig arriveerde het gezelschap ongedeerd in de thuishaven. Bij het cafe aangekomen waren de heren getuige van verwoede pogingen van Harie 1 en 2 om de lantaarn van de muur te schroeven en het opgedoekte zaakje te veranderen in een spetterende kapsalon.

Het werd rood voor de ogen van het collectief en de deja-vues van het Pamplona gebeuren waren niet van de lucht. Goortie probeerde de zaak nog te redden en vroeg ingetogen of Harrie 1 en 2 mischien een tipje van de sluier op konden lichten omtrend de besluitvorming die aan de basis had gelegen voor.. toen JagerJan uitschreeuwde "dat schiet niet op he, ik schiet er op". Harrie 1 en 2 voelden zich hierbij aangemoedigd het hazenpad te kiezen. Dit pad was echter zeer goed bekend bij JagerJan die met flukse tred de achtervolging inzette. Simon hamerde de cafedeur open en Anton en Arie renden in de richting van het toiletblok om te redden wat er te redden viel. Als kinderen zo blij kwamen zij tot de slotsom dat het overweldigende sanitaire-blok,de muiterij met verve doorstaan had. De sociale duo-toilet glom nog van tevredenheid in het schaarse avondlicht.

Rijklof plofte neer aan de stamtafel en uit zijn nogal droge keel kwam het aan dovemans oren gerichte verzoek tot de levering van een biertje. Erik TV sprong over de toog en begon een ware muiterij. Riktatort inspecteerde de schade aan de voordeur die hij stiekum nog een keer natrapte. De heer Lignatz van U tot Z begon zich net thuis te voelen in deze carnavaleske bedoening en besloot zijn altijd voor dergelijke momenten meegedragen monnik-kledij aan te schieten. JagerJan hoorde dit schieten en besloot terug te keren naar De Zwaaiende Lantaarn om deel te nemen aan het aldaar ontluikende feestgedruis.

DE VERVOLGTREKKING (S)EBEN-ZIEN 17

Een ieder was nogal happy geweest toen eindelijk aan de kakel-bonte-horizon villa WEL-TE-VREDIG in beeld kwam en via een geslaagde wal-noot-landing werd de hollands klei-grond weer teruggevonden. Natuurlijk had L'IGNATZ zich wel weer enigzins verkeken, toen hij het vliegtuig via een te kort bochtje op de grond wilde zetten.
Het boerderijtje van BOERBORD was lichtjes getoucheerd maar dat mocht geen naam hebben. De slaap riep een ieder en de stilte keerde ras weder in de hoofden van onze jongens. Er was genoeg slaapstof om over na te denken. De oordopjes werden in gebracht daar SIMON S het reeds in das flugzeug op een zagen gezet had. JAGERJAN had nog even preventief de haan symbolisch "de nek omgedraaid" door te verkondigen dat deze maar beter zijn bek kon houden als hij tenminste nogmaals daglicht zou willen zien. Zo brak een nieuwe dag aan en de mannen snurkten gestaag een gat in deze dag.
GOORTIE merkte langzaam maar zeker dat een penetrante geur, via zijn neus, zijn lichaam binnen trad. Terwijl hij zijn ogen opende bemerkte hij dat hij zich in een
nogal foute positie had weten te manoevreren.

BORIS-AF de cafe-hond van "de zwaaiende lantaarn" had zich, als dief in de nacht,
gemoedelijk naast hem gevleid. Het honden-avondmaaltje pens was verwerkt en
"onze stinkfabriek" was gestart met het lozen van rest-gas-vormsels. "Dit was toch geen basis voor een goede slaap", en GOORTIE besloot dat het slaap-boek maar gesloten diende te worden. Buiten aanschouwde hij alras JAGERJAN en BOERBORD die,
zoals zo vaak bijgestaan door een haze-slaapje, de nadelige gevolgen van de wal-noot-landing van de NIELS-HOLGERSON-vlieg-mobile aan het bezichtigen waren. BOERBORD was rijkelijk verontwaardigd door het aanzicht van het geheel. Voor het eerst in tijden was JAGERJAN het met hem eens.

"Nee, daar wordt je niet vrolijk van BORDJE, dat jij daar hebt kunnen wonen. Het is duidelijk dat je optrekje wel een likje verf gebruiken kan".Ze kwamen alras tot de slot-conclusie dat er duidelijk nog werk aan de winkel was, maar ja dat gaf de burger ook weer moed voor de nabije toekomst.

Toen de schemer eenmaal het daglicht had doen verwelken zetten de rest-mannen het wakker-wordings-proces in gang. Iedereen werd snel geactiveerd daar er om 20.00 uur afgesproken was in hun stam-cafe "de zwaaiende lantaarn", alwaar de wekelijkse lichaams-check plaats zou vinden. Om 20.30 zette de trage-colonne zich, opgefrist en wel, in beweging om zoals zo vaak te laat te verschijnen bij serieuse plichtplegingen.

DE VERVOLGTREKKING ZEG-ZE-TIEN ? 16

Het eindresultaat van de overwinnings-nacht was duidelijk wat minder. Bij het krieken van de dag was de slaap niet gevonden en bezat elk lid een stevige steen in zijn hersen-pan. De sangria had rijkelijk gevloeid maar jammerlijk genoeg had ERICK het niet ouderwets op een kotsen gezet. "wat een blaam op deze onvergetelijke nacht". De mannen waren tijdens de vererings-ceremonie opgeleukt tot authentieke folkloristische-kleder-gedrochten die door een ieder werden ge-adoreerd en betast.

Gelukkig hadden de manschappen toestemming gekregen om zich, via bal-knijp-technieken, te verweren tegen de laaiend-enthousiaste massa. Dit had de nodige kolderieke plaatjes voor hun dagboek opgeleverd. Pater familias ARIE JUNGH had zich, vanuit zijn pure egocentrisme, op de burge-meister gestort om het een en ander te regelen voor de prijsuitreiking die "the day after" plaats zou vinden. Na lang doorzeuren had de burge-meister zich overgegeven en had hij, via telefoon-technische handelingen, mensen aan het werk gezet. "De tijd was aangebroken om ARIE's geboren-leiderschap eens ten toon te spreiden".

Via wat broodjes stiere-bal werden de magen gevuld en zowaar brak de zon door in de hoofden van de manschappen. En group zetten zij de zoektocht naar het OSBORNE-plein ingang alwaar de prijzen uitgereikt zouden worden. Met het nodige trompet-geschal drentelden ze het plein op alwaar een wild-enthousiaste-mensen-massa hen begroette.
Bij hun binnenkomst verdween de jury, als sneeuw voor de zon, om zich nogmaals stevig te beraden op de uitslag. De broeders betraden de ere-lounge en gezeten, wachtten zij op wat de toekomst hen zou brengen. Na een kort beraad verscheen de burge-meister op het podium en opende met een fruitige monoloog. Zo goed en zo kwaad als het kon wierp RIKTATORT zich op als broeder-tolk. De prijsuitreiking zette zich in gang en als eerste werden SIMON en ANTON opgetrommeld. Zij werden geroemd om hun techniek en choreografie die zij de avond daarvoor in de OSBORNE-ARENA ten-toon-gespreid hadden. Na lang beraad had de jury besloten om hen de super-prijs aan te bieden.

Een jaar lang mochten ZIJ, als pro-motoren van PIM-PAM-PLONA, gebruik maken van "de vliegende eend", met in begrip van eventuele noodzakelijke vlieg-brandstof die hier voor nodig was. De prijs werd hardstochtelijk in ontvangst genomen terwijl ANTON de massa even toesprak met de woorden : "MIE MICHOS, MIEA MOEIE BENEN". Net toen de mannen de benen wilden nemen werd ineens ARIE JUNGH op het podium ontbonden. De burge-meister roemde hem om zijn doorzettings-vermogen dat door merg en ben ging. Altijd bleek hij de drijvende kracht die er voor zorgdraagde dat altijd "the right man on the left place behind" belandde. Daarom had hij besloten tot de uitreiking van een speciale prijs ter naakt-gedachtenis aan ARIE's gehele ouvre. Langzaam zakte het doek naar beneden waarachter een heus ARIE-MONUMENT tevoorschijn kwam.

Daarnaast ontving Arie de, meer dan terechte, nacht-burgemeester-penning die hem de macht over de stad gaf wanneer het eenmaal donker was. Met tranen in de ogen stortte hij zich op de knie-en en terwijl hij zijn linkervuist balde, sprak hij de massa toen met de goddelijke woorden: " MUCHOS GRANADAS ET BENGA LA MOMENTA GRANDE, MIES-AMOROS. ARRIVIDETTIE ET BAMOS A-LOLANDE , MIE MICHOS". In tranen gehuld werden de mannen, op handen gedragen, naar hun vliegtuigten afgevoerd waarna zij onder luid gejoel het ruime luchtsop kozen.

DE VERVOLGTREKKING; WIJFTIEN 15

In de verte verscheen de veilige haven waar het vliegtuig zijn verdiende rust zou vinden. De stieren-arena van PIM-PAM-PLONA verlichte de avond en de mannen voelden dat er wat goeds aan zat te komen. Het groene gras glom in de avondzon terwijl de wielen de grond raakten en het vliegtuig tot stilstand kwam op de middenstip van het plaatselijke voetbalveld. Alwaar de scheidsrechter niks anders kon doen dan de wedstrijd af te fluiten."Zo kon er toch niet verder gespeeld worden". In de stad was het een drukte van je-welste en een ieder was in rep en roer en voorzien van een rode sjaal en SUPER-PIM-PAM-PLONA-PET. RIKTATOR stortte zich met zijn beste spaans op de mensenmassa. In een sprint keerde hij terug bij de broeders en verwittigde hen van feit dat er gehaast diende te worden om hun deelname aan de wedstrijd veilig te kunnen stellen. Op garrits-matische wijze gingen de duimen om hoog en binnen een minuut werd een lift-lease-auto gescoord. ARIE nam plaats naast de bestuurder en activeerde hem met de woorden "BAMOS ET BENGA, MOVEMENTA GRANDE A TOUTE VITESSE-ARNHEM". Met een stevige glimlach drukte de bestuurder het gaspedaal in, en in een poep en een scheet verscheen THE ARENA op hun netvlies. Het was hun gelukt om tijdig aanwezig te geraken bij de gladia-toren-ingang van OSBORNE-ARENA. Jammerlijk genoeg was de chauffeur niet echt happy daar een goede parkeer-plaats niet in het verschiet leek maar gelukkig verscheen razend-snelle RIJKLOF die zekerheid voor de toekomst cre-eerde met de woorden "uitstappen, ik regel een parkeer plaats". Alleen bijgestaan door GOORTIE reed hij weg de rest-manschappen achterlatend. Binnen een minuut was hij terug bijgestaan door de woorden "das toch echt niet moeilijk om een geschikte plaats te vinden, eitje man ! ".

In polonaise werd de gladia-toren-ingang van de OSBORNE-ARENA veroverd en via de nood-ingang glipten de mannen het strijd-toneel binnen. Het talrijke publiek aanschouwde onze jongens met open mond omdat zij het als enige durfden te presteren om zonder rode sjaal en pet te verschijnen ; maar ja verschil moest er zijn. De wedstrijd was al in volle gang terwijl het broederschap het gevechtsterrein bereikte. Een stier werd tot stilte gemaand daar er lootjes getrokken dienden te worden. Het lot besliste en als uitverkor-rennenden kwamen de neefjes SIMON en ANTON boven drijven. Nonchalant zetten de neven zich op de rug van de stil-gemaande stier, wachtend op wat zou komen en de stier, ach die bleef totaal verbijsterd staan. De kamaraad-kamera-broeders zochtten hun plekje tussen de tribune-klanten en wachten todat ceremonie-meester AIR-ARIE het teken zou geven. De onheil spellende sfeer was voelbaar en golfde als een wave door het stadion. Het moment-supreme was aangebroken en Arie hief de loftrompet die direct ondersteund werd door vocale-taal. Het publiek geraakt in vuur-en-vlam terwijl een ieder uit volle borst de goddelijke woorden meezong. "MIE-MICHOS-MIE-BAMOS". Het teken kwam luid en duidelijk door terwijl de neefjes hun snieky-aanval inzetten. De overige torre-dors(t) werden vakkundig via de pogo-techniek het stadion uitgewerkt, terwijl SIMON zijn tactische-plek op de stieren-nek weer innam. Toen verscheen ANTON vanuit de catacomben.

Semi-nonchalant had hij een dier weten te scoren die hij best wel aan de wild-enthousiaste-massa wilde showen. Iedereen was totaal verrast en zette het wederom op een uitbundig schreeuwen. Dit was nog nooit vertoond en dus grote klasse. Onder begeleiding van ANTON gallopeerde WART de SCHILLEN-PAD onder luid applaus de catacomben weer in, SIMON EN DE STIER eenzaam achterlatend. "wie want moor, wie want moor" gonzende door de euforische mensen-massa. SIMON gleed via een koprol in de richting van zijn aanvals-positie. Daarna liep hij schrijlings in de richting van de eenzame stier en fluisterde hem wat in het oor. De spanning was voelbaar en het publiek wachtte op wat zou komen. De spanning was bijna niet meer te harden toen eindelijk maar toch,de verlossende woorden van SIMON door de arena schalden.
"he hop, he hopla". De stier volgde het afgesproken signaal en belandde via een molenwiek-beweging in de juiste positie.

De massa was totaal verbijsterd maar kwam ras terug bij zijn positieve toen de rest van het broederschap zich bij SIMON vervoegde. De stilte was hoorbaar toen de mannen, en group, overgingen tot een ferme buiging die vervolg werd door een lui doch luid applaus. Het publiek stormde de tribunes af om de overwinnaars te eren en op handen gedragen verdween het broederschaps in het nachtelijk feest.

DE VOORTZETTING FIER-TEEN 14

De gemoederen waren tot rust gekomen en de mannen zaten nog even uit-te-buiken toen
RIKTATOR met een heus-lumineus voorstel op de proppen kwam. "Zeg , als we dan toch hier zijn waarom plakken we er dan niet en vervolg-reisje aanvast". Hij fluisterde stiekume woorden in de oren van LIGNATZ die vervolgens de mannen, op sleeptouw langs grazige weiden, terugvoerde naar "de vliegende vogel". "This is your captain speaking, fasten your seatbells and let's take off". Onder het gezang van "go west, la-la-la-la-lah", koos coke-piloot ERICK het ruime sop in zuidelijke richting .
De franse kust kwam, met rasse schreden, in zicht en met weemoed dacht een ieder terug aan de tijd dat zij daar,in jeugdige onbezonnenheid, onder het genot van bier
de golven getrotseerd hadden. Als klap op de vuurpijl verscheen daar ineens een heus fijne-dolle-dolfijn genaamd DOLF in hun uitzicht .Dit was nog tot daar aan toe maar toen zichtbaar werd, wie hij in zijn kielzog meevoerde, werd het voor een aantal mannen te veel. De tranen kwamen met tuiten en BOERBORD stammelde : "maarhuh dat is tot ROE-DE-KOE ?".

Ja, zeker en vast was hij het die stormen en golven trots-zerend zijn baasjes gevolgd was en hen na 3 bange dagen-en-nachten gevonden had. Iedereen was totaal ver-rukt en blij, nou ja iedereen ? . Nee, dat was niet het juiste woord. JAGER-JAN was niet blij en keek verontwaardigd naar ROE. "Ver-jan-dorie nog aan toe, dat zoon koe wel de juiste speurders-neus bezat". Met gefrustreerde-weemoed dacht hij terug aan de tijd dat de mannen joego-sla-vink-ja onveilig zouden gaan maken. JAGERJAN had bijna de cursus "jager in hart en nieren" afgesloten en zat te broeden op een geschikte laatste praktijk-opdracht. Deze was snel gevonden ; de mannen zouden vertrekken en JAGERJAN zou hen, zonder inside-information, weten op te sporen. Het had hem 4 weken van zijn leven gekost en toen hij, totaal ontreddert, eindelijk weer hollandse grond onder de voeten voelde bleken de mannen alweer een week thuis te zijn. "nee, daar werd hij nog steeds niet vrolijk van". Nadat de frustratie eindelijk uitgesproken was, werd het boek gesloten en werd de reis vervolgd. Het spaanse-anders-gebergte kwam inzicht en langzaam doch zeker begon een irritant geluid de boventoon te voeren. Na een spoed-onderzoek bleken er enige problemen ontstaan te zijn bij de propellor-knaning. RIKTATORT wierp zich op als redddende engel en vooral gesteunt door de gedachte dat hij toch echt wel nodig moest "miegen" stapte hij de deur uit.

Het bleek een fluitje van een cent en gebroederd werd de reis vervolgd. De osborne-stier verscheen in beeld en de landing werd in-scene gezet. De tijd was aangebroken voor enig vermaak.

DE VOORTZETTING 13

MIJN GOD EN WAAR ZIJN WIJ DAN NU WEER AANBELAND ?
In hoog tempo geraakte een ieder weer bij zijn positieven. ARIE JUNG deelde de lakens en commando's uit en binnen 5 minuten had een ieder zijn plekje gevonden in het vlieg-tuigje. Gelukkig had ANTON FREUND weer eens een heldere ingeving gehad en zowaar verscheen hij met de pick-niks-broodjes op de knie-en in het vlieg-tuig. Er ontstond algauw een hevige discussie of de broodjes voor- danwel na de koffie afgeserveerd dienden te worden. LIGNATZ gaf het teken aan coke-piloot ERICK die volgde met de woorden ; "IMMER RACKT FRAM". Het vliegtuig zette zich, samen met de automatische piloot, in de benen en onder het genot van "waar heen lijdt de weg" werd de juiste koers gevonden. "Waar zou deze geheime missie HEN heen brengen ?". Binnen in de relax-room vertelde ERICK T.V. hoe hij, op slinkse wijze, deze vliegmachine had weten te bemachtigen. Hij was pontivicaal naar JONNIE TRAVOLTAGE toegegaan met de smoes dat zijn look-a-like SIMON S eindelijk besloten had, het leven van JONNIE te gaan verfilmen. Zo was hij nu aanbeland bij het hoofdstuk
;"jonnie als oom-vliegenier" waarvoor hij, in geen velden of wegen een vliegtuig had weten te charteren. JONNIE was overtuigd, en van het een kwam het ander... en zo vloog ons broederschaps gezellig-schap hoog en droog op weg naar een nieuw avontuur.

LIGNATZ keek stralend rond als ober-sturm-band-piloot van dit vliegtuig. Het was maar goed dat hij toch nog even zijn cursus "hier is oom vliegenier" bij de LOI met succes had weten af-te-sluiten waardoor hij ook het belgische luchtruim onveilig mocht maken. Hoewel dit zijn eerste vlucht buiten de flight-simulator was,voelde hij zich bovenal super-relaxt. Dit gevoel was mede-gestoelt op het feit dat de automatische piloot zoon aardige vent leek, waar je op kon bouwen.

Beneden hun geleden, in chrono-on-logische volgorde, frits-light-philips, manneken piskunst en luik bastenaker-luik, langs hen heen. De magen begonnen te rommelen en er werd rijkelijk uitgekeken naar een geschikte pick-niks-plaats. Het commando "he, gaan we nog eten " galmde door de bestuurs-kabine. LIGNATZ zette een voorspoedige nood-landing-in-scene en voelde snel grond onder de vliegtuig-wielen.

Vol trots stapten de man-schapen naar buiten en aanschouwden de perfecte-gratis- parkeer plaats. Op hun netvlies verscheen een enorme fallus die geschikt leek voor een uitgebreid pick-niks-gebeuren. Het gezelschap zette zich in de benen en via een klimpartij werd een idilisch plekje inclusief waanzinnig uitzicht gescoord. Een ieder liet zich het eten smaken en snel kreeg ARIE JUNG het etiket "pispaaltje" opgeplakt. Hij werd vakkundig aan het bungy-jump-touw geklonken en voorzien van een heus fototoestel werd hij losgelaten om een mooi plaatje van de vrienden te schieten.
Onder de woorden "dit was de laatste keer" koos ARIE het ruime sop, en hoewel hij er niet echt vrolijk van werd, bleek het resultaat wel voldoende om "naar huis te schrijven".

DE VOORZETTING TWA-LAAF 12

Vanuit de stank- en alcohol-walmen verschenen langzaam maar zeker wazig-dronken broeder-mans gezichten op het ontbijt-bal . Hoewel ze niet echt "om naar huis te schrijven" waren, deed iedereen toch zijn best om er iets van te maken. ERICK T.V. had straf en was bezig om de rommel in de achtertuin op te ruimen. Hij had zich weer misdragen tijdens het avondpartij balletje-trappen. Hoewel RIKTATORT en GOORTIE hem alleen maar wouden helpen, had hij het toch weer gepresteerd om de verorberde maaltijd "als stank voor dank" op het speelveld te deponeren.

"Nee, daar werden de vrienden niet echt vrolijk van, wat een spelbederf van deze spelbreker".

Zo brak, de late middag aan en belandden de vage-broeders aan de overleg-tafel. "Er dienden knopen gehakt te worden". Door de broederschaps-uitbreiding en de bijbehorende afbraak van de muur was het werk-terrein voor die man-schaft uitgebreid en hier omtrent dienden werkbare afspraken, aan het papier toevertrouwd te worden. Door de samenvoeging, met DE BEGONIA MAN, was er ineens een enorme tuin op het zuiden ontstaan. Maar om dit verworven land te ontginnen dienden wel veel paarden van stal gehaald te worden. De vraag rees wie met het eureka-erlebnis boven tafel zou verschijnen. De brain-storm-baan werd ingang gezet. In het toekomst-perspectief gloorde een legale-wietplantage maar de vraag hoe dit bereikt diende te worden , raakte wal nog schip. Na een tijd raakten HERN LIGNATZ en ERICK T.V. verstrikt in een stiekum onder-onsje. Ze verlieten, in hoge noot, het gezellige-manschaps-gebeuren onder genot van de woorden "we moeten eben wat checken, later".
De rest-groep bleef totaal ontredderd achter en wist niet meer of er voor hen nog een toekomst in het verschiet lag. SIMON SCHROOTHAMER was totaal onbewogen en ging op zoek naar hapklare brokken om zijn maag te vullen. Net toen hij, lekker ego-centristisch, zijn tanden in een broodje-stiere-bal wilde zetten klonk er een onheilspellend geluid vanuit de achtergrond, alsof de aarde besloten had om te vergaan.
SCHROOTHAMER was, zoals altijd, totaal niet geinteresseerd in het naderende onheil, hij had wel wat beters te doen en liet zich "het brood naar behoren smaken".Vanuit een duik-vlucht verscheen een vliegtuig in het vizier.
Via 5 a 6 nood-landingen bereikte het vliegtuig "voet aan wal". Toen de rookvlagen opgestegen waren bleek dat het mais-kneus-knolle-veld in een klap ontgonnen was.
"Wie waren die gekken die dit met het vliegtuig gepresteerd hadden ? ". Het broederschaps gezellig-schap klonterde samen toen de zijdeur van het vliegtuig langzaam doch zeker open ging, terwijl de stilte hoorbaar was. En daar verschenen de twee engelse-engelen die van hun nood een deugd gemaakt hadden. Een ieder was met stomheid geslagen toen daar in de deuropening ERICK T.V.en LIGNATZ , "uit de dood herrezen", te voorschijn kwamen. "Zo dat is geregeld , wie gaat er mee ? ".

DE HERENIGING DEEL (GEW)ELF 11

BORD stond vanzelfsprekend, als de gevierde man, in het middelpunt toen JAGERJAN schoorvoetend zijn intrede deed in het broederschaps-gezelschap. "Wat ben jij leuk verkleed ; is dat niet een authentiek-schaapsherders-boetekleed, grappig man !", zei RIKTATORT. "Je bent net op tijd" want GOORTIE en JAAP SCHAAP kunnen elk moment terugkeren, vergezelt van het "laatste-avond-maal" dat zij gescoord hebben bij de afhaal-belg. Het ijs leek gebroken en de jager in JAN vond zijn rust en zette het vanzelfsprekend op een zuipen. De maagjes begonnen te knorren en gelukkig verscheen toen GOORTIE aan de horizon. Hij had zich voorgenomen om alleen het eten op te halen maar JAAP SCHAAP was hem aan zijn hoofd blijven zeuren. "Je had het belooft, ik mocht nog een keer op je motor rijden". GOORTIE had zich overgegeven en getwee-en waren ze op weg gegaan.

Het duo verscheen in het gezichtsveld maar fronsend werd ras vastgesteld dat er van warm eten in hunnen nabijheid geen sprake was. Het bleek dat de afhaal-belg de deur met-zijn-poot stijf dichtgehouden had. Gelukkig was een bezorg(de)-belg wel bereid gevonden om een maaltijd te fabriceren die door zijn bezorgde-harrie afgeleverd zou worden. De man verscheen en een ieder stortte zich, uitgehongerd en wel, op hem om hem te bedanken voor de bewezen diensten. De avond was gered en een ieder liet zich het maal-ge-tij naar behoren smaken. Tevreden genoot een ieder op zijn eigen-wijze. Tijdens de maaltijd bleek al snel dat RIJKLOF nog wat in de petto had voor de vervolg-avond. Als enige veroberde hij, vanuit een staande positie, de maaltijd.
Hij dacht diep na over een waardig slot op deze heugelijke dag. Zo belandde hij in gesprek met ANTON GLEUF die hem, uit de grond van zijn hart, beloofde zijn mannetje te staan bij de afsluiting van de avond. "Zijn achternaam was toch zeker niet voor niets GLEUF !". RIJKLOF verdween in het hobby-schuurtje van waaruit hij na een half uurtje terugkeerde, met een kinderlijk-blije-blik in de ogen. Het slot-accoord werd ingezet en een ieder werd uitgenodigd op het bordes terwijl RIJKLOF en ANTON hunnen
tactische-positie innamen.

De vuurpijl kwam los uit zijn lanceer-basis en verlichtte de donkere avond met de meest prachtige kleuren.Het resultaat was oogverblindend en een ieder was totaal verrukt. ANTON was helemaal positief-ontdaan daar hij twee vliegen in een klap geslagen had. Hij was eindelijk verlost van zijn overdadige haargroei in zowel de billen-als-anus-zone. DOKTER VAN GOENS keek tevreden rond, want als klap op de vuurpijl was weer eens bewezen dat hij de predikaat-test "ik-ben-praktizerend-arts" met verve doorstaan had. De nacht viel in duizend stukken maar het feest trok zich daar geen zak van aan en kabbelde rustig voort terwijl de haan de nieuwe dag in wou luiden. WILBERT was er toen als de kippen bij en sommeerde de haan tot kalmte, met de stichtelijke woorden ; "je moet je bek houden". De haan koos eieren voor zijn geld en waggelde totaal ondaan, terug naar zijn kippetjes. Misschien kon hij die dan nog wel imponeren met zijn macho-haantjes-gedrag ?

DE HERENIGING MAAR ZIEN 10

De oh-lijke-drieling deed zijn her-intrede bij de villa en zag dat de man-schappen zich niet bij de pakken neergezet hadden. Een ieder had zich reeds verkleed en opgedoft voor de ceremonie-proti-culinair. Hern LIGNATZ en RIJKLOF VAN GOENZIE-BABY hadden zeer sfeer bepalend de knuppel in het hoenderhok gegooid en fungeerden naakt-drukkelijk als natuurlijke drijfveer om de manschappen in het juiste gelid te krijgen.

BOER-BORD alias DE BEGONIA-MAN was duidelijk voor hun karretje gespannen en hobbelde aardig mee, hoewel de zenuwen hem zeer zeker door de keel gierden. "Wat stond hem nu nog allemaal te wachten". Het moment van de in-augurko-ratie kwam met rasse schreden
naderbij.DE BEGONIA MAN kreeg de instructies op een bord geserveerd en verdween met de noorderzon, die de landerijen prachtig verlichtte. Het broeder-collectief posteerde zich op het bordes, in stille afwachting voor wat zou komen. De muziek steeg naar ongekende hoogte en het broederschap zette schreeuwend hun bloed-eigen volkslied in.Met tranen in de ogen verkondigde RIK-TATORT ; "Wat blijft dat toch een gevoelig nummer, het lijkt wel free-jazz". Toen kwam de stilte, en vanuit de mistvlagen die boven het mais-stoppel-veld hingen verscheen ROE-DE-MOTOR-KOE.

Op zijn rug gedrappeerd werd "the new member" zichtbaar. Op het grintpad aanbelandt, gaf ROE nog eens even oerend-hard-gas, om als slotaccoord zeer nadrukkelijk op de nood-rem te trappen. Dit was teveel voor het nieuw-te-bakken-lid. Via een catapult beweging belandde hij op handen en voeten in de grintbak. Hij had het draaiboek voor de ceremonie-proti-culinair nog even doorgelezen , waar onder punt 3 vermeld stond'; "nee, een man mag niet huilen". Het kleine grint had nadrukkelijk zijn huid doorboort maar hij hield zich cool. GOORTIE opende de in-augurko-ratie. "Zo, das een prachtige natuurlijke pose vooraf gegaan door een alleraardigste buiteling, houden zo dan maak ik de foto en sta jij morgen op de voorpagina van de MAGIE-KLEAR". BORD was geslaagd voor zijn praktijk-diploma. Nu hoefde hij alleen nog maar de multi-mieh-choice te doorstaan en dan was het pleit beslecht. SCHROOTHAMER schreed naar voren met de verlossende woorden "ZEG EENS MIEH". Het ijs was gebroken en de rest was kinderspel. BORD had de test met ferve doorstaan, en studeerde zo cum-laude af aan de broederschaps-leerschool.

JAGER-JAN dacht er het zijne van en aanschouwde het hele gebeuren, op gepaste afstand. De frustraties gierden hem door de keel want wat wilde het toeval ? Hij was vanaf de vroege morgen op stroopjacht geweest, naar dierlijk vlees voor de bar-be-knoei die de hele plicht-pleging als een waardig slot, zou afsluiten.

Hij had gehoord over het bestaan van een echt edel-man-hert dat gesignaleerd was in de bospartij nabij de villa. Hij had zo zijn best gedaan maar kon de trofee, in geen velden of wegen vinden. Zou dit een nadrukkelijke blaam op deze zo heugelijke avond leggen? Het gezelschap stortte zich in een feestgedruis dat zijn weerga niet zou kennen. JAGERJAN pinkte een traan weg, trok zijn boete-kleed aan en begaf zich schoorvoetend onder het gepeupel.

DE HERENIGING DEEL (GE)NEGEN 9

Bij het krieken van de dag klonk "trompet-geschal". JAGERJAN had zijn oude leger
trompet, opgepoets en wel, aan de mond gezet en het op een blazen gezet. Hij had duidelijk wat beter kunnen oefenen op zijn spel maar de melige puurheid in zijn ogen sprak tevreden-boekdelen. Doordrenkt van een gevoel voor drama zette hij nogmaals "the last post" in en begaf zich in de richting van DE BEGONIA MAN. Het ge-irriteerde publiek verscheen achter de ramen van de villa "BEST-WEL-IETS-TE-VREDIG". Met steun van de schep werd BORD, samen met WILBERT, verwijderd uit zijn "ontgroeningspositie". JAGERJAN dirigeerde hem onder dwang naar de keuken waar een feest-ontbijt geserveerd werd, bestaande uit droog brood en een kannetje regenwater. JAGER-JAN voelde dat hij voor vandaag voldoende aan zijn sociale contacten gewerkt had en zocht alras zijn rust in het bos rondom de villa. Hij zou 's middags bij de "in-augurko-ratie" van de BEGONIA MAN wel weer even zijn neus laten zien.

ANTON GLEUF was duidelijk goed gemutst en bij gestaan door een lach en een sjaal kon hij de hele wereld aan. Samen met ARIE en ERICK T.V. was hij op weg gegaan naar het WILLIE-IS-BENAUWD-DOBBE-PLANTSOEN. De zon streelde de bomen in het plantsoen en de tamme eekhoorn HERMAN ontwaakte vanuit zijn weekend-slaap.Hij had een droge bek en tuurde vaag richting het desolate toilet-ameubelement.

Hij was duidelijk dorstig en ARIE voorzag hem van een koud dorst-lessertje. ANTON overzag de situatie en besloot dat het goed was. ERICK had nogal "jeuk" en kon niet wachten totdat de woorden in daden omgezet konden worden. ARIE keek ERICK aan en zei "toe maar jong, je mag ". Met weemoed dacht hij terug aan de tijd dat het multi-functionele-sanitere blok nog dienstig was geweest voor een ieder die dat wilde. Met versnelde pas stoof hij het ameubelement binnen om deze eens een grondig te onderzoeken.

Alras verscheen zijn hoofd wederom in de hoofdingang, alwaar vooral de glimlach van oor tot oor opviel. "Hier waren mogelijkheden om de vergane glorie weer in alle hevigheid te laten wederkeren". Zijn lichaamstaal sprak boekdelen en was voldoende voor ARIE om, in alle heftigheid, via telefoon-technisch-handelingen de juiste weg, de toekomst in te kiezen. Hij verwittigde de mannen van de firma : "SCHROOTHAMER @ DOCHTURS", om met haastige spoed hun werkzaamheden erbij neer te leggen. Er was n.l. belangerijker werk aan de winkel, waarvoor naakt-tuurlijk alles diende te wijken. Binnen 2 minuten verscheen een busje bij de ingang van het plantsoen. Achter op de aanhang-harrie lag de glorieuze berg oude-muur-stenen die het sub-collectief A & A
over had gehouden aan het middagje roegen bij de BEGONIA-MAN. Twee dikke mannen rolden uit het aftandse busje en stelden zich voor alszijnde HARRIE 1 & 2. Arie splitste hen de prehistorische bouwtekening van het, voorheel florende, toiletameubelement in de maag. De Harries staken direct hun handen uit de mouwen en starten met de wederopbouw. Het lot lag nu in hun handen hoewel zij daar totaal geen benul van hadden. Tevreden keerden onze mannen huiswaarts, om zich om te kleden voor de in-augurko-ratie van de begonia-man.