DE VERSCHIJNING VAN DE REDDENDE ENGEL ; DEEL 40

Ja, daar stonden ze dan met hun handen in hun schaars-aanwezige hoofdhaar. "Moesten ze dan echt helemaal terug naar huis om de johan-steeksleutel 14 op te halen die noodzakelijk was voor de herstel-werkzaamheden" ? "amehoela-hoela-hoep" zei BOERBORD waarna RIJKLOF VAN G. vervolgde met "ja, maar zo makkelijk laten wij ons de kaas niet van het brood eten". ANTON hield wijselijk zijn mond en peinsde een stuk het oneindige hinein. Hij had niet echt inspiratie en floot wat verveeld in het rond. " Is dat niet "there mus bie een eengel" van uuuuh die wereldband uuuh ZERO-AND-A-HALF ? " zei RIJKLOF. "Ja, dat is het..dat ik daar niet eerder aan gedacht heb" vervolgde ANTON die als de wiede-weer-ga contact zocht met moeder-schip-kapitien-LIGNATZ. Alras verscheen het vlieg-geval in beeld en binnen de kortste keren werden onze makkers via een bungie-jump-touw het vliegtuig in gekata-pulteerd waarna koers gezet werd naar nog hogere sferen in het hemelse-heel-en-al.

Wat hoger in het heel-en-al staarde PETRUS wat verveeld voor zich uit en mijmerde wat over lang-vervolgen eeuwen toen hij daar beneden op de aarde het een en ander had uitgespookt. "Er gebeurt hier ook helemaal niks en de taak van hemelpoort-wachter begint me danig de keel uit te hangen". Net toen hij besloten had om ontslag te nemen voor deze functie verscheen als donderslag bij heldere hemel een vliegens-vlug-apparaat op zijn , door de eeuwen heen stevige vertroebelde, netvlies. "Het is een wonder bij heldere hemel, dat ik dat toch nog mee mag maken" stamelde PETRUS terwijl vanuit het vliegde vliegtuig zogenaamde engelse engelen met behulp van een touwladder nederdaalden. Binnen de kortste keren ontspon zich een alleraardigst stil doch pitoresk tafereel, waarvan ons Petrus met zijn verwonderde bek vol tanden deelgenoot werd.



Met een gevoel van vrijheid werden de vishengels uitgeworpen en startten de manschappen met het turen naar de dobbers in de hoop dat zij in een mum van tijd beet zouden krijgen.Als een donderslag bij heldere hemel verscheen Petrus die hen nieuwsgierig gade sloeg. "Zeg jullie kunnen wel blijven dobber-turen maar er zullen in geen eeuwen vliegende vissen voorbij komen" opende Petrus zijn hardgelach, gevolgd door de welgemeende woorden " maar kan ik jullie misschien helpen?. RIKTATORT zoals zo vaak weer niet van zijn stuk te brengen, wendde zich tot Petrus ;
"we zijn opzoek naar een spieleboxe-expert die ons uit de brand kan helpen".
Petrus tuurde in het oneindige en kwam alras tot de slotsom dat hij een oplossing in handen had. "Ja, daar achter de hemelpoort bivakeerd zoon specialist, ik zal hem even halen" en even later verscheen vanuit de hemelpoort, door hemels-licht verlicht een vage connectie. RIKTATORT , LIGNATZ en RIJKLOF werden door stomheid geslagen en stamelden in een trio-samenzang ; " DRIETER RASPOETIEN, oude spielboxe-freak, wil jij onze reddende engel zijn ?".

DE KINK -IN-KABEL-BIJ-DE-VERVOLMAKING VAN HET GOEDE -DEEL 39

De nooduitgang viel met een onheilspellende klap dicht, de achterblijvende manschappen met angst-en-beven achterlatend. Het hulp-troep-duo belandde via een dubbele als arabier-verkleedde-radslag in het luchtledig "im-richtung-des-taart-oords". ANTON GLEUF vond het wel jammer dat hij zijn lucht-bestendige-skate-bord-met-buitenboord-motor vergeten was, om eens stevig dwars door de wind te kunnen manouvreren. RIJKLOF sloot zich hierbij aan en klaagde over het feit dat de vrienden het hem hadden verboden om als eerste, naakt de duikvlucht richting de ZAT-TE-LIED ingang te zetten. Als twee vrije vogels dwarrelden ze bijgestaan door het hulp-attribuut richting het taart-oord.



De plaats-delict werd fluitend bereikt maar de aanblik van de ravage maakte onze manschappen niet echt vrolijk. "Het werd tijd om die buiten-aardse-wezens eens een spoed-cursus "W.C-OKE-HOUDEN" in de maag te splitsen". Dit kon, de Keurings-Dienst-Van-Armar ( K.D.V.A ) n.l niet op zijn beloop laten, zonder zijn keurige-dienst-van- waardigheid te verliezen. RIJKLOF maakte als bewijs-last een foto van de inter-galacticale- grafity, die op het melk-weg-internet gezet zou kunnen worden.
Door de lens aanschouwde hij het nu volgende tafereel waar hij niet vrolijk van werd.



Smeer-hans-keuken-meester BORD ontfermde zich over de bruine graffity terwijl ANTON en RIJKLOF zich op de hoogte stelden van de erbarmelijke toestand van het toilet.
"Die heeft zojuist zijn laatste frisse-adem uitgeblazen en is met naarstige spoed aan vervanging toe" schalde RIJKLOF dwars door de w.c-pot-naar-beneden-aan-langs. De grote-boodschap was duidelijk geweest en de herstel-werkzaam-heden zochten zijn beloop de toekomst "hin-eins-zwei-drietten maar". De reparatie-spiele-boxe werd boven tafel getoverd en met miniscule precisie werd de juiste ontmantelings-steek-sleutel gezocht die de desolate-toilet af diende te koppelen. Steek-sleutel 13 en 15
verrekten het om passend te zijn voor de afwachtende schroeven aan het toilet waarna volmondig uit de kelen van de herstel-werk-harries weerklonk "14 , ja logisch , doe
mijn maar de Johan-knaning-sleutel". Daarna klonk een lange stilte die niet opgevolgd werd door de verlossende woorden "ja, ik heb hem gevonden". In allerijl werd BOERBORD opgetrommeld om hulp-behoevend bij te dragen aan het oplossen van het geheim van ontbrekende "steeksleutel-JOHAN-14". Dwars door de geschiedkundige mistvlagen heen, begon er het een en ander te dagen in het oosten en zo ontstond een compositie foto van de dader die als laatste met de bedoelde steek-sleutel gezien was. De puzzelstukjes vielen langzaam mdach zeker op hun plaats en toen was het duidelijk.

In trance zag ANTON, ERICK T.V.op de wisselbank zitten toen hij het ontstellende nieuws in de schoot geworpen had gekregen dat hij geenzins coke-piloot zou zijn op "the mission impossibele richtung the armar-zat-te-lied". Natuurlijk hadden zijn ogen boekdelen gesproken en het enige woord dat hierin naar voren kwam was "WRAAK".
Doch heel verrassend was hij even later aan komen lopen met de vraag of hij misschien nog kon HELPEN waarna hij met de reparatie-spiele-boxe naar het vlieg-dek-schip gestuurt was. Toen was het vliegtuig zonder ERICK opgestegen en door het raampje had ANTON nog wel wat glinsterends in de nabijheid van ERICK aanschouwd maar was er van overtuigd geweest dat deze glinstering een overdaad aan tranen geweest was.

WAS DIE VENT NOU ECHT VAN DE POT GEKETST
Verbijstert en aan de grong genageld stonden onze help-mannen daar en niemand wist of dit ooit nog goed zou komen.