HET GEDACHTEN-GOEDE TONEELSPEL HOLE IN TWO 30

Bij de herintreding van de burgervader bij zijn ambts-residentie-oord, viel hem meteen de ongewone rare sfeer op. Drommen met mensen hadden zich bij de ingang van het gemeentelijk-huis neer-genesteld als in een over-verhit-vogel-nest. Er broeide wat en de bom leek elk moment te kunnen barsten. Midden in de massa klonk een houterig-galop-geluid en out of de blue verscheen RIKTATORT BULTEN. RIKTATORT had zijn oude-anti-kernbom-klompen van zolder gehaald om zijn actie-gevoel te ondersteunen en als een oude-strijder galoppeerde hij dwars door de massa.
Met overslaande stem activeerde hij een ieder om zijn oog te laten vallen op de pompeuse ingang van het gemeentelijk-huis. "moeje kijken, zie je dat daar, die leuke verkleedde manschappen ?.

Als een stelletje doldwaze vaders hadden robin-man-ERICK, batman-RIJKLOF en kaptain-cave-man-ANTON zich aan het gemeentelijk-huis-vast-gekluistert om oprechte aandacht voor het ARMAR-gevoel ter bewerkstelligen. "Het moest maar eens afgelopen zijn met de mono-polie-partij van de familie HECKINGH die al decenia lang een monoloog voerde in de gemeentelijk-raad".

De groep mensen werd langzaam maar zeker omgetoverd in een melige-massa die geinspireerd door de positieve-armar-gevoelens eindelijk een besef kreeg dat er op gemeentelijk-politiek-niveau misschien toch nog wat anders te kiezen was dan de Post-Communinistische-Partij-van-HECKINGKS, vrij-vertaalt de P.C.P.H.

Er leek weer licht te schijnen aan de donkere horizon van menig verwaarloosd dorpsgenoot en vol vreugdse zette de massa het op een dansen hetgeen uiteindelijk eindigde in een heus pogo-feest. Eindelijk maar toch werd er weer eens ouderwets gegooid met vrouw-volk bijgestaan door de woorden "hopla, he hop". Net toen het
spek-takel zijn hoogtepunt leek te bereiken werd de orde ruw verstoord door een bataljon dienstkloppers die met voorbedachte-rade afstevenden op de 3 geketende-ARMAR--goden-zonen, die onder luid gejoel, geboeid en wel afgevoerd werden in de dievenwagen. Onderwijl werd via een heuse razzia ook nog luk-raak een aantal ARMAR-leden bij de kladden gegrepen en ook zij verdienden een enkele reis naar het gevang.

De wagen zette zich in de benen maar kwam even later abrupt tot stilstand. Een wille-doch-keurige persoon blokkeerde de weg. Midden op de weg zat JAGERJAN die druk bezig was een vis aan de haak te slaan.

JAGER-JAN vond het maar niks dat hij ruw uit zijn vis-partijtje gehaald werd terwijl hij bleef verkondigen dat hij net beet had. Vol tegen-zin werd ook deze vriend bij de kladen gevat, hoewel hij gelukkig nog wel na-vraag kon doen waar de enkele reis naar toe ging.

"Was die burge-vader nu helelmaal van de pot geketst, zo ging je toch niet met mensen om, dit was duidelijk de laatste druppel die de koffie-kan deed over-stromen."

HET GEDACHTEN-GOEDE TONEELSPEL PAR ONE 29

Terwijl BOERBORD en ERICK T.V. op hun lauweren lagen te rusten waren andere manschappen op eige-wijze druk bezig om naar harten-lust, het ARMAR gedachten-goed, aan mede-menselijk-heden uit te delen. Vanuit het principe "voor-wat-hoort-wat" was de politieke-tak van ARMAR ten strijde getrokken. Onder de "wij-willen-helpen" noemer, werd de arm-zalige zij-muur van de oude-bejaarden-flat onder handen genomen en opgeleukt met een ferm stukje "moderne proza" voor noodzakelijk tegen-licht in de o-zo-n donkere bejaarden-toekomst.

ARIE en ANTON aanschouwden, op gepaste afstand met gepaste trom, het eindresultaat en kwamen tot de vlotte slot-conclusie dat het goed was maar altijd nog weer beter kon. Er was nog veel werk te verwit-tigen en de HELPENDE hand diende nog iets nadrukkelijker en blijvend uitgestoken te worden om de mensheid op het goede pad , de toekomst in te ge-leiden. "Maar goed, zoon ego-centrische groeps-verheerlijking op zoon onzijdig LEUK muurtje was in aanleg best LEUK en daar kon je na zoon eerste actie-dag best LEUK mee thuis komen".

Vol Brussels-lof verdween het selecte-gezelschap in de mengel-moes van omstanders die de finish van "ONS-ERICK" bij gewoont hadden. Een aantal op-gedirkte-dakhaas-bejaardinnetjes hadden zich over ERICK ontfermd en onze jongen werd heerlijk vertroetelt. Net toen hij de smaak te pakken werd hij, als in een boze droom, tot de orde geroepen door ons aller RIKTATORT. "He macho, we hebben nog meer werk te doen, hou toch eens op met dat ego-strelend-gedrag, het groeps-belang dient toch altijd buiten kijf te staan ? ". "je moet je omkleden voor het tweede bedrijf van dit vrolijke toneel-fuie-ton". En zo geschiedde het dat ERICK-TV door vriendschappelijke-handen afgevoerd werd op weg naar nieuwe avonturen.

Onderwijl stond wethouder FOKKO BULKENBREI gebroederd met burgemeister HECKINGK in een diepzinnig gesprek op het plaatselijke golf-club-terrein. Een mis-genoegelijke grimas sierde het dikke gezicht van de burger-vader. "Het is toch bespottelijk dat zoon on-gericht-onzalige-mannen-groep een wed-race, dwars door het gemeentelijk-huis, op poten heeft weten te zetten". " Had wethouder DREK STIERE-NEK van het departement "orde en gezag" hier geen stokje voor kunnen steken ? ". Net toen BULKENBREI hier iets onzinnigs aan toe wilde voegen werd zijn aandacht opge-eist door een aller-aardigst-tafe-reel. Via de te hoge omheining, die het terrein voor pottekijkers afschermde, daalde een persoon neerwaarts en zette zomaar vaste-voet op het prive-golf-terrein van de golf-en borrel-vereniging "de mieterse-mannen-par-one-clup". Op slinkse wijze rolde de onbekende personage zich de kleren van het lijf en voorzien van een heus spandoek dribbelde hij met versnelde pas richting hole-in-one.

LIGNATZ voelde zich zo vrij als een vogel en bereikte parmantig zijn doel. Hoewel de dienstkloppers hem op de hielen zaten wist onze grote vriend LIGNATZ het spandoek in de grond te klieven waarna hij een heus vreugde-dansje ten toon spreidde alsof hij zojuist als eerste mens de landing op de zon met succes had volbracht. Net toen de veldwachter hem in de kraag wilde vatten bleek onze vogel met heet geblakerde voeten als sneeuw voor de zon verdwenen. Vol verontwaardiging hapte burgemeester HECKINGK naar adem maar via de hyperventilatie-techniek verloor hij langzaam doch zeker zijn bewustzijn. "dit was teveel voor een mensenleven"."

Fluitende vogels vulden het heet-gebakerde hoofd van heer HECKINGK en terwijl hij sterretjes zag drong een menselijke stem zijn hersenpan binnen."Burgemeester, waar ben je, wakker worden er is nood aan de man, het gemeentelijk-huis is namelijk overvallen door buitenaardse wezens". Vloekend en tierend kwam de burge-vader omhoog en met het schaam-rood-op-de-kaken zocht hij zijn weg richting het gemeentelijk-huis.