dinsdag, mei 30, 2006

DE PROMOTIE-TOER AFTRAP 28

Hoewel het niet meer nodig was presteerde ERICK T.V. het toch om GOORTIE te bellen.
Gestoelt op het principe dat er te weinig naakt ten toongespreid werd overtuigde hij
heer G van de noodzaak om te HELPEN. Via zijn, op valsheid gebaseerde betoog dat hij de gevoelige snaar van de doelgroep niet kon raken, overtuigde hij GOORTIE van zijn noodzakelijke invalbeurt verkleed als SINTE-NAAK-TE-KLAAS. Natuurlijk stond onze vriend zijn mannetje en vol overgave dreef hij de potentiele doelgroep in de richting van "de zwaaiende lantaarn".


Bij de "zwaaiende lantaarn"werd het langzaam maar zeker een drukte van jewelste.
BOERBORD zat wat speels met zijn handen in zijn haar en was in drukke overpeinzing wat hij met deze overdaad aan verveelde bejaarden en oudere jongeren aan moest. Ineens begon er een lichtje in zijn hoofd te branden en hij zette het op een bellen en binnen een half uur klonk er stevig-motor-geronk voor het ameublement. Hij had wat motor-harrie-davids-en-zonen opgetrommelt en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was stortte de-vrouwlijke-bejaarde-tak zich op de motoren. Het leek hun wel leuk om even "brommers te kieken" en zo ontvouwde zich een alleraardigst plaatje.


Ondertussen presteerde ERICK T.V. het om een heus cross-parcours, uit de losse pols te toveren voor de "gemotoriseerde" tak van de doelgroep. Hij wist dat de verveelde bejaarden op zoek waren naar de nodige spanning en die konden ze wat hem betreft ook zeer zeker krijgen. Het parcours leidde het gezelschap via "het modderige willie-is-benauwd-dobbe-plantsoen" dwars door het gemeentelijke-huis naar de zeer verrassende finish om-en-nabij het bejaarden-opvang-huis.

Het startschot klonk en de rolstoel-wed-ren werd met de nodige jolijt in gang gezet. De rolstoelracers gleden nek-aan-nek over het strijdtoneel. Op een beetje goedkope manier manouvreerde ERICK T.V. zich in zijn ge-leasde 2 wiel-mobiel via het nodige ellebogen-werk naar de leidende positie in het veld. Alles moest wijken voor zijn overwinning, zo-ook het kunstgebid van opa HECKINGK dat via een welgemeende elleboog-upper-cut in het riool verdween. Met twee vingers in de neus bereikte onze vriend de ingang van het gemeentelijk-huis alwaar hij, de meer dan verbijsterde burge-meester HECKINGK-senior zo wat van zijn sokken reed. Via de nooduitgang kwam de finish inzicht en met het laatste beetje puf dat hij nog over had stortte hij zich, met snot voor de ogen en met zijn handen al bijna in de hoogte, richting de finish. Triomfantelijk rolde hij zijn mobiel via het rolstoelpad naar de bovenste etage van het verveelde-bejaardenhuis waarna hij, via een ferme stoot gas, de finish bereikte. Hij was op alles voorbereid geweest maar toch verraste de werkelijkheid hem weer eens. De rand van het dak kwam met rasse schreden dichterbij en met de nodige doodsverachting ging hij opzoek naar de handrem die hij in geen velden of wegen kon vinden.
Hij gaf op ouderwetse wijze over, en mocht nog van geluk spreken dat hij, op adequate wijze zijn "race-gevaarte" met kunst en vliegwerk op het dak van de fiat-daar-gaattie van burgemeester HECKINGK-SENIOR, liet landen zodat hij er zonder kleerscheuren vanaf kwam. Als slotaccoord perste hij volovergave het laatste restje
kots, via het openstaande auto-raampje naar binnen.
"Zo, dat luchtte op, en lijkt me voldoende voor vandaag" dacht hij, waarna hij
zijn geluk elders ging zoeken. De toer was genadeloos ingang gezet en een ieder
wachtte met smart op wat de toekomst nog meer in het vat had.

vrijdag, mei 12, 2006

DE GENADELOZE INZET VAN DE PROMOTIE-TOUR 27

Gesterkt door de vereeuwiging van hunnen ego's op de muur van "de zwaaiende lantaarn", besloten ERICK T.V. en BOERBORD eens niet bij de pakken neer te gaan zitten doch hunnen handen eens stevig uit te mouwen te steken.

Ze waren echt niet voor niets, de reeds voorbije avond, aangewezen als uitverkorenen voor de promotie-missie. Op deze gedenkwaardige avond had RIKTATORT hen zonder het noodzakelijke verzet, voor zijn TREINTJE weten te spannen door hun aangeboren capaciteiten eens stevig over te belichten. Hij bazelde wat over het gedachtengoed, hoe dan toch verveelde oude-jongens en randgroep-bejaarden op het juist spoor gebracht konden worden.

"Wat we allereerst nodig hebben zijn mannen die het gat, in de treinrails van de verveelde geest van oudere jongeren en randgroep-bejaarden, weten te prikkelen
waarna opbouwwerkers de klus ver-vol-vuldig-kunnen-klaren". BOERBORD en ERICK T.V.
hadden in hun roemruchte verleden, zeer naakt-drukkelijk hun macho-mannetje gestaan
en zouden met hun zoet-zure uitstraling en praatjes, wel eens de aangewezen personen kunnen zijn om de neuzen van de doelgroep in de juiste richting te krijgen.
Het zelfverzekerde-tweetal had zich, gesteunt door dit overbelichtte naar ego-centrisme riekende betoch, gewonnen gegeven en volmondig verklaard deze klus naar hartelust te klaren.

In het verlengde hiervan hadden ze LIGNATZ de vorige avond, tot vervelends toe aan zijn kop gezeurd totdat hij zich dan maar gewonnen gegeven had. Hij zou bij het krieken van de dag met behulp van zijn vliegmachine de benodigde cursus-materiaal-pamfletten, via een geslaagde duikvlucht, verspreiden over de gehele gemeente inclusief rand-gemeenten. Via het pamflet werden alle randgroep-oudere-jongeren en verveelde bejaarden uitnodigend-uitgedaagd om samen te komen, bij het cultureel-kloppend hart van de stad, zijnde de zwaaiende lantaarn alwaar weer toekomst-muziek voor een ieder zou gaan klinken.

Bij de intreding van de zwaaiende lantaarn hoorde ons tweetal geen spel in de hooiberg vallen want ook binnen waren de nodige bezige bijen actief bezig met de vervolmaking van de droom. Vanuit het voorheen zo desolate toiletblok werden zij volmondig toegeschreeuwd. "WIR MUSSEN MAAL TRENNEN, van je He-ho, komt ter nog wat van, actie gooi je macho-haar in de wind en stort je op de doelgroep". De stem kwam de mannen bekend voor en bij het openen van de toiletdeur verscheen RIJKLOF met een breed-tevreden lach in het vizier. Hij verklaarde dat hij des morgens wakker geworden was met de nodige jeuk die hij zonder nadenken in daden omgezet had en bijgestaan door zijn aangeboren timmermans-oog en gamma-klus-slip had hij zich op het desolate toilet-ameublement gestort. Met schuim op de bek had hij de klus geklaard en was de toilet-arena omgetoverd tot heus een macro-biotische-recyling-systeem dat de toekomst met ferve zou kunnen doorstaan.

BOERBORD was overtuigd en voor het eerst in zijn roemruchte leven zette hij ERICK T.V. aan tot noemenswaardige actie. "Hier is je volmachtiging, duik even in de verkleedkist en ga met behulp van je aangeboren garritsmatische macho-gevoel, ouwe vrouwen scoren voor het projectgroepje". Hier had ERICK niet van terug en totaal ontredderd zocht hij zijn heil in deze, aan hem opgedrongen, vervolg-actie.
Hij kleedde zich om en starte zijn overtuigings-ronde.

Alras kreeg hij de smaak te pakken en, met twee vingers in de neus,
vielen de oude-verveelde-bejaarden als bosjes voor zijn ontwapende betoog-trant.

Een zucht van verlichting vulde zijn aderen en voor het eerst in tijden klonk er weer positieve-toekomst-muziek in zijn oren.